Οι εκλογές ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες στο Υπουργικό Συμβούλιο ο πρωθυπουργός ότι θα γίνουν στις 21 Μαΐου συναντήσαμε τον Καλλιθεάτη Μανώλη Βανδώρο ένα από τους νεότερους υποψήφιους στο νότιο τομέα του ΣΥΡΙΖΑ και μας απάντησε σε μια συζήτηση “Μαζί και Απέναντι” στις παρακάτω ερωτήσεις
21 Μαΐου Εκλογές γιατί υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί στο Νότιο Τομέα
Δεν είναι η πρώτη φορά που εκτίθεμαι και πολιτικά και εκλογικά στους πολίτες της περιοχής. Γαλουχήθηκα με τα οράματα της δημοκρατικής αλλαγής από την οικογένειά μου, είμαι από μικρότερη ηλικία μέλος αρχικά της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και μετά του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ήμουν υποψήφιος στις περιφερειακές του 2019 με τη Ρένα Δούρου στο ψηφοδέλτιο «ΔΥΝΑΜΗ ΖΩΗΣ» και τώρα τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μου έκαναν την τιμή να με προτείνουν και για το ψηφοδέλτιο του κόμματος.
Για ένα άτομο σαν εμένα που συγχρόνως εργάζομαι σε μια απαιτητική ιδιωτική δουλειά με βαρύ ωράριο και υποχρεώσεις, ξέρω ότι έχει δυσκολίες η κάθοδός μου στον εκλογικό στίβο. Από την άλλη ξέρω ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες σε χιλιάδες νέους που αναγκάζονται στην ανεργία, στο μισό μεροκάματο, και στην ασταθή εργασία.
Για όλα αυτά ο κάθε νέος πολίτης έχει υποχρέωση να παλέψει από όποια θέση μπορεί.
Δύσκολες οι αποφάσεις, δυσκολότερη όμως η πορεία αν δεν το παλέψουμε. Όσο για την επιλογή του Νότιου Τομέα; Εδώ στην Καλλιθέα γεννήθηκα, εδώ μένω, εδώ είναι και η οικογένεια μου.
Τέμπη η Ευθύνη έχει ονοματεπώνυμο η ανήκει σε μια συνολική ευθύνη;
Η ευθύνη για την Εθνική τραγωδία στα Τέμπη βαρύνει συνολικά την κυβέρνηση και τον
επικεφαλής τον κ. Μητσοτάκη. Όχι μόνο γιατί επί 4 χρόνια δεν ολοκλήρωσαν το σύστημα τηλεδιοίκησης, αλλά γιατί ουσιαστικά «αρνήθηκαν» ακόμη και να διατηρήσουν ενεργά, τα προϋπάρχοντα συστήματα με τα οποία πορεύονταν τα τραίνα τόσα χρόνια και φτάσαμε στο αδιανόητο να γίνει σύγκρουση σε διπλή γραμμή!
Λέω συνολική ευθύνη στην κυβέρνηση γιατί
α) ο υπουργός Καραμανλής δεν ενδιαφέρθηκε για τα συστήματα ασφαλείας αλλά μόνο για
τις απευθείας αναθέσεις β) οι υπουργοί εργασίας κατακρεούργησαν τα δικαιώματα των εργαζομένων με
αποτέλεσμα να μην έχουν ισχύ στις συνεχείς προειδοποιήσεις που έκαναν.
γ) ο υπουργός δικαιοσύνης γιατί έβγαιναν παράνομες και καταχρηστικές οι απεργίες των
σωματείων για τα ζητήματα ασφαλείας των τραίνων.
δ) οι υπουργοί υπεύθυνοι ενημέρωσης για το όργιο παραπληροφόρησης που έχει
επικρατήσει στα μεγάλα ΜΜΕ τα οποία αποσιωπούσαν τις προειδοποιήσεις των
εργαζομένων για τις επικίνδυνες συνθήκες λειτουργίας των τραίνων. Το δυστύχημα αυτό είναι στην πραγματικότητα ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ του Μητσοτάκη, της επιτελικής κυβέρνησης και των υπουργών του.
Ποιες κατά την γνώμη σου είναι οι αποτυχίες της σημερινής κυβέρνησης Τις αποτυχίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη μπορούμε να τις κατατάξουμε σε δύο κατηγορίες:
Α) με βάση τις προεκλογικές υποσχέσεις προκειμένου να εκλεγεί και Β) με βάση την
πραγματικότητα και τις ανάγκες των πολιτών.
Έτσι στην πρώτη κατηγορία να θυμηθούμε πρόχειρα τι έλεγε για τη συμφωνία των Πρεσπών και τι εφάρμοσε, για την τραγωδία στο Μάτι πως αντάμειψε τους υπεύθυνους τους αρχηγούς Αστυνομίας και Πυροσβεστικής. Να θυμηθούμε τι έλεγε για τις συντάξεις και πως τελικά κατάργησε ακόμα και το δώρο των 500 ευρώ που είχε δώσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Να θυμηθούμε τι έλεγε για τα αναδρομικά
των συνταξιούχων και τι εφάρμοσε. Να θυμηθούμε τις υποσχέσεις για κράτος δικαίου που μετατρέπει σε κράτος αδιαφάνειας παρακολουθήσεων και αυταρχισμού, και πόσα ακόμη…
Όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία, χιλιάδες συμπολίτες μας βρέθηκαν στο δρόμο ή ζουν με την αγωνία ότι θα χάσουν την πρώτη κατοικία τους από τα funds για χρέη ακόμα και μερικών χιλιάδων ευρώ χωρίς καμία στοιχειώδη προστασία. Και την ίδια ώρα βλέπουμε όλοι μας να χαρίζονται εκατομμύρια ευρώ σε κολλητούς της κυβέρνησης (Παπαθανάσης) ή ακόμη βουλευτές της (Πάτσης- Καππάτος ,κτλ) να επωφελούνται από την δυστυχία πολιτών και τους «νόμους – παράνομους» της κυβέρνησης.
Παράλληλα οι απευθείας αναθέσεις έχουν εκτοξευθεί. Πάνω από 9 δις σε ημέτερους. Καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων στο χώρο της εργασίας με προεξάρχοντα σ αυτό τον τομέα, τα ζητήματα ασφάλειας. Όχι μόνο το δυστύχημα στα Τέμπη, αλλά και εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα δείχνουν την περιφρόνηση της κυβέρνησης στον κόσμο της εργασίας. Η αδιαφάνεια, οι μίζες, οι «κολλητοί» και οι αναθέσεις, η ευνοιοκρατία γενικά η διολίσθηση της Δημοκρατίας σε ολιγαρχία, το φίμωμα αντίθετων φωνών, το πρεντέιτορ, μαζί με την πλήρη ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών όπως ΔΕΗ νερό λιμάνια κτλ, αυτή είναι η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Είσαι νέος σε ηλικία η γένια σου απέχει από την πολιτική σε μεγάλο βαθμό και ιδιαίτερα απέχει την ώρα της ψηφοφορίας. Ποιο είναι το μήνυμα που θα έστελνες στους ανθρώπους που λένε ΑΠΩΝ από την κάλπη;
Η νεολαία με το αβέβαιο μέλλον και το δύσκολο παρόν «μιλάει- στέλνει μηνύματα» με τον
δικό της τρόπο. Η όποια αποχή από κόμματα αλλά και σωματεία εντάσσεται με έναν τρόπο
στην αντίδραση σε ότι οι μεγαλύτεροι έχουν στρώσει για τους νεώτερους. Είναι η φωνή απελπισίας των 20ρηδων, των 30ρηδων που αναγκάζονται να κοιμούνται στο παιδικό δωμάτιο, να μην έχουν σταθερή εργασία.
Να σηκώνονται το πρωί και να μην ξέρουν αν θα έχουν 10-20 ευρώ στη τσέπη ή θα πρέπει να απλώσουν το χέρι στον συνταξιούχο πατέρα ή παππού. Οι νέοι και οι νέες λοιπόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μιλούν και η φωνή τους είναι δυνατή για όσους θέλουν να την ακούσουν. Τέρμα τα παχιά λόγια. ΕΡΓΑ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
Η νεολαία θα είναι ο αυστηρότερος κριτής των πολιτικών δυνάμεων. Είναι η δύναμη που δεν θα συγχωρέσει όσους με κάλπικο τρόπο θα προσπαθήσουν να κλέψουν την ψήφο τους γιατί ξέρουν ότι αυτό ισοδυναμεί ουσιαστικά με το κλέψιμο της ζωής τους. Και επειδή όπως λέει μια κινέζικη παροιμία ο μακρύτερος δρόμος ξεκινάει από ένα μικρό βήμα πρέπει αυτό το βήμα η νεολαία να το κάνει στις 21 Μαΐου με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το δικό σου μήνυμα για το Πάσχα
Οι επόμενες μέρες της άνοιξης είναι οι μέρες της Μεγάλης Βδομάδας αλλά και της Ανάστασης. Θέλω να πιστεύω και θα αγωνιστούμε με τους πολλούς για αυτό ότι αυτή η Άνοιξη θα έχει 2 Αναστάσεις: μία θρησκευτική στις 16 Απριλίου και μία κοινωνική στις 21 Μαΐου. Συνεχίζουμε
Καλή δύναμη καλές αναστάσεις.
συνέντευξη στον Δημήτρη Μπιζιώτα