Ένα διάσημο πρόσωπο της τηλεόρασης και του θεάτρου, με σημαντικές τηλεοπτικές
δουλειές σε αισθηματικούς (Το φτερούγισμα του γλάρου, Σύνορα αγάπης),
ρομαντικούς (Κάποιος να τη φυλάει) κωμικούς (Πες μου ναι, Άγιο είχαμε),
αστυνομικούς (Τμήμα ηθών), ψυχαγωγικούς (Ciao ANT!, Χρυσά τρίποντα) αλλά και
δραματικούς ρόλους (Ψίθυροι καρδιάς), με ηχηρό παρών στην αυτοδιοίκηση της
ευρύτερης Στερεάς Ελλάδος, ο Απόστολος Γκλέτσος, μιλά και απαντά χωρίς
περιστροφές και μοιράζεται μαζί μας τις απόψεις του και τα σημεία – σταθμούς της
ζωής του.
Πως σας προέκυψε η υποκριτική; Ήταν όνειρο σας;
Έχουν περάσει χρόνια και έχουν χαθεί τα ίχνη… Δεν μπορώ να πω με μεγάλη σιγουριά τι έγινε ή πως έγινε. Θα πω γενικά, για κάποιον που γίνεται ηθοποιός, ότι εξυπηρετεί μια ανάγκη του όπου θέλει να κάνει πολλά πράγματα, χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς αυτήν την ανάγκη που μέσα του υπάρχει, θέλει να κάνει πολλά, πολλά, πολλά, καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει χρόνος να τα κάνει μέσα σε μια ζωή, οπότε επιλέγει να γίνει ηθοποιός που είναι όλα και τίποτα.
Θα ήθελα να απομονώσετε και να μοιραστείτε μαζί μας, την ωραιότερη στιγμή
της καλλιτεχνικής σας πορείας.
Είναι πολλές και έχουν να κάνουν με συναντήσεις – συνεργασίες με ανθρώπους που έχουμε πάρει τον ίδιο δρόμο και τους κρατώ μέσα μου. Βεβαίως τη δεδομένη στιγμή μπορεί με κάποιους να μην ήμασταν του ιδίου ειδικού βάρους, του ιδίου βεληνεκούς αλλά βρεθήκαμε και μαζί προσπαθήσαμε με αγωνία και με πολλή δουλειά ή και με καλοπροαίρετους καβγάδες, γιατί ποτέ κανείς δεν ήθελε το κακό του αλλουνού, αλλά διαφωνίες υπήρχαν… όλα αυτά λοιπόν συνθέτουν ωραίες στιγμές, στιγμές με πολύ χιούμορ, με πολύ γέλιο που επιφέρουν ένα αποτέλεσμα που σε δικαιώνει ή δε σε δικαιώνει και εκεί έρχεσαι ακόμα πιο κοντά με τους υπόλοιπους. Ακόμα και σε μια αποτυχία, έρχεσαι πιο κοντά με τους ανθρώπους και πολλές φορές γίνεται φιλία, γίνεται σχέση ζωής. Όλα αυτά είναι η ιστορία εμάς των ανθρώπων που ασχοληθήκαμε με την υποκριτική.
Υπήρξε κάποιο κομβικό σημείο στην καριέρα σας; Κάποια δουλειά σας που
ξεχωρίσατε και γιατί;
‘Όχι, κάποια συγκεκριμένη δουλειά δε ξεχωρίζω. Όλο μαζί το βλέπω και έχει
πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον και είναι ωραίο ταξίδι. Δε με ενδιαφέρουν οι ρόλοι, με
ενδιαφέρει η συμμετοχή. Είμαι συμμετοχικό όν, ακόμα κι αν τύχει σε κάποιες φάσεις να χρειαστεί να είμαι μπροστάρης, επειδή έτυχε ή επειδή εκείνη τη στιγμή αυτό έπρεπε να γίνει, δεν το επιλέγω για προσωπική καταξίωση. Μου αρέσει η συμμετοχή, η συλλογικότητα γενικότερα. Το έχω πει πολλές φορές, θα το πω και τώρα: “μόνος του κανείς, το μόνο που μπορεί να καταφέρει, είναι να καταστραφεί”.
Αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω, θα αλλάζατε κάτι ;
Δεν έχει καμιά σημασία να το καταγράψει κανείς ακόμα κι αν συμβαίνει, είναι ένας
διάλογος με τον εαυτό μας και δε νομίζω ότι χρειάζεται να αναπαραχθεί γιατί δεν έχει να πει τίποτα. Μας μένει ως δίδαγμα, ως μάθημα… Κάποιος θα πει ότι αν το
επικοινωνήσεις, μπορεί να είναι παράδειγμα για ναυτιλλομένους, εγώ δε το νομίζω.
Κάθε πράγμα στο καιρό του και για τον καθένα λειτουργεί διαφορετικά.
Κάνατε φιλίες ως ηθοποιός που αντέχουν στο χρόνο; Γίνονται φιλίες στο χώρο
των ηθοποιών ;
Βεβαίως και γίνονται φιλίες. Ακούω συχνά να λέγεται ότι ζηλεύονται οι ηθοποιοί. Τι να ζηλέψουν; Κατά καιρούς υπάρχουν 10 άνθρωποι συγκεκριμένοι για ένα ρόλο, άντε να δεχτώ ότι ζηλεύεις αυτούς τους 10 ανθρώπους. Τους υπόλοιπους γιατί να τους
ζηλέψεις; Τα πράγματα είναι μοιρασμένα στη δουλειά μας και δεν έχεις κάτι να
ζηλέψεις. Βεβαίως υπάρχει ο παράγοντας τύχη, οπότε ενδεχομένως να “ζηλέψεις” τη
τύχη του άλλου, όπως παραδέχομαι ότι υπήρξα τυχερός οπότε να ζηλέψει κάποιος την τύχη μου ναι, αλλά να ζηλέψει εμένα όχι… Για να επανέλθω στο αρχικό ερώτημα,
απαντώ ότι γίνονται φιλίες και έχω πολλές φιλίες δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια.
Ποιος ο ρόλος για την αλλαγή της επαγγελματικής σας δραστηριότητας; Τι σας
τράβηξε στην πολιτική;
Από τη νεαρή μου ηλικία με ενδιέφερε η πολιτική, οπότε θεωρώ ότι πρόκειται για
φυσική εξέλιξη. Με ενδιέφερε τι γίνεται γενικά στην πολιτική, με ένοιαζε τι γίνεται στο
κοινωνικό μου περίγυρο, ρωτούσα να μαθαίνω για όλα, γιατί πχ ο πλούτος είναι
μοιρασμένος με αυτόν τον τρόπο, γιατί κάποιοι δουλεύουν περισσότερο ενώ οι άλλοι
έχουν περισσότερα χρήματα ενώ δε δουλεύουν… Με τα χρόνια, όλο αυτό άρχισε να
γίνεται πιο έντονο και μετά ήρθε η αριστερά. Ήμουν στην αριστερά και όλο αυτό
οδηγήθηκε στην τοπική αυτοδιοίκηση. Διετέλεσα για δύο θητείες δημοτικός
σύμβουλος, άλλες δύο θητείες δήμαρχος και μια θητεία τώρα ως επικεφαλής της
μείζονος μειοψηφίας στην Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδος.
Είστε ευχαριστημένος από το έργο που έχετε προσφέρει ;
Για τις δύο θητείες μου ως δήμαρχος, είμαι. Έφυγα με ψηλά το κεφάλι και φυσικά το
εισπράττω όλο αυτό και από τον κόσμο. Έμεινα ευχαριστημένος με τον εαυτό μου και
με όσα προσέφερα και γι’ αυτό συνέχισα και στην περιφέρεια. Στην περιφέρεια πήγα ως ανεξάρτητος με όλα τα κόμματα να έχουν συνδυασμούς και έφτασα στην πηγή και παραλίγο να πιώ νερό με μικρή διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία. Οπότε θεωρώ ότι κάτι καλό έχω κάνει… και εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι αν ήμουν στην περιφέρεια δεν θα είχαμε τον κο Μπένο παρανόμως διορισμένο, χωρίς καμία θεσμική κάλυψη, πάνω από τον περιφερειάρχη να αποφασίζει για μελέτες και έργα πολλών εκ. ευρώ. Αν ήμουν εγώ περιφερειάρχης, αυτά δε θα γίνονταν…
Θα μπορούσατε να επιλέξετε ανάμεσα σε θέατρο, τηλεόραση, ραδιόφωνο και
πολιτική;
Όλα, όλα ανάλογα τη στιγμή και το τι έχω εγώ περισσότερο ανάγκη τη δεδομένη
στιγμή ή το τι έχει ανάγκη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τι θα με τραβήξει ή που είναι
στραμμένο το ενδιαφέρον του κόσμου για να τραβήξει και τη δική μου προσοχή.
Έχετε μελλοντικά σχέδια που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Όχι, δεν έχω κάτι προγραμματίσει για το προσεχές μέλλον. Τον ευχαριστώ θερμά για τη χειμαρρώδη ενέργειά του και την αυθεντική συνέντευξη που μου παραχώρησε και του εύχομαι κάθε επιτυχία και ευημερία για τη νέα χρονιά που μόλις άρχισε.
συνέντευξη Απόστολου Γκλέτσου στην Κατερίνα Σιδέρη