Aρθρο της δικηγόρου Ειρήνης Καρβουνιάρη.

 

«Η βία κατά  των γυναικών»

ένα φαινόμενο με επικίνδυνα αυξητική τάση, παρά την εξέλιξη των σύγχρονων καιρών.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα βίας κατά των γυναικών, ας θυμηθούμε αυτό που πρέσβευε ο σταγειρίτης φιλόσοφος και πανεπιστήμονας του αρχαίου και σύγχρονου κόσμου Αριστοτέλης, «Ὁ ἂνθρωπος εἶναι ζῶον πολιτικόν», δηλαδή κοινωνικό, «ἂνθρωπος ἐν τῇ μονώσει, ἢ θηρίον, ἢ Θεός».

Πολλές χιλιάδες ετών διέρρευσαν από του σχηματισμού των κοινωνιών, και των πολιτισμών, κατά τις οποίες οι κοινωνίες εξελίσσονται, ανελισσόμενες, αλλά και ενίοτε σε ορισμένα θέματα οπισθοχωρούσες. Πάντοτε στο περιθώριο των πολιτισμών υπάρχουν κάθε φύσεως αρνητικά φαινόμενα: Οι πόλεμοι, η κάθε μορφή βίας, η εγκληματικότητα, και άλλα. Αντίρροπος δύναμη αυτών των περιθωριακών φαινομένων, η συγκροτημένη υγιής κοινωνία πρέπει να αναπτύσσει ενσυνείδητες τάσεις προς εξάλειψη των «μελανών» αυτών σημείων και αρνητικών κοινωνικών φαινομένων.

Η βία, σε όλες τις πολυποίκιλες μορφές της, δυστυχώς συνοδεύει τις κοινωνίες όλων των πολιτισμών, και όλων  των λαών: Είναι η άκριτη εφόρμηση των ενστίκτων του ανθρώπου, απέναντι στην λογική, υλοποιουμένη διά ψυχολογικών και κυρίως σωματικών πιέσεων, καταναγκασμού του εκάστοτε υπερέχοντος ισχυρού, προς επιβολή της βουλήσεώς του, στον ανίσχυρο: Του κράτους προς τον πολίτη, τον οποίο μεταχειρίζεται  ως υπήκοο  άλλων εποχών, του ισχυρού οικονομικά απέναντι στον  κατά τεκμήριο δυνατότερου κοινωνικά και σωματικά άνδρα, συζύγου, αδελφού, πατέρα, απέναντι στην ευαίσθητη, αδύναμη γυναίκα, την σύζυγο, αδελφή, σύντροφο.

Προσφάτως, η ελληνική κοινωνία μας, ευρισκόμενη σε μια πολιτισμική  καμπή, κηλιδώνει την πολιτισμική μας διαδρομή, διά πρωτοφανούς βίας, μέχρι βαρείας  εγκληματικότητας, (ξυλοδαρμών, βιασμών, θανατώσεων!), κατά συζύγων, συντρόφων μετά των οποίων επέλεξαν «συγκλήρωση του βίου παντός», διά να θυμηθούμε και τον Ρωμαίο  νομομαθή Μοδεστίνο.

διάβασε και αυτό  Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Μία εκ πρώτης όψεως ανίχνευση των αιτίων αυτής της κατά των γυναικών βίας, ακατανόητη και ασυγχώρητη σε κάθε περίπτωση αποδίδεται εις τον αναγκαστικό, αντικοινωνικό εγκλεισμό, απότοκο  της πανδημικής ασθένειας, η οποία ταλανίζουσα την παγκόσμια κοινωνία, «εκβαρβαρώνει» τα ένστικτα των ανθρώπων, καθιστώντας αυτά υπέρτερα κίνητρα των πράξεων μας, έναντι της λογικής, και οδηγώντας τον  άνθρωπο να αποστρέφει το αριστοτελικό πρόσωπό του από του προσώπου του Θεού, προσεγγίζοντάς το προς την όψη του θηρίου!

Η επιστήμη (ψυχολογία, ψυχανάλυση, κοινωνιολογία) θα διαχωρίσουν τα βαθύτερα αίτια αυτής της οπισθοδρόμησης.  Εμείς ας αναφερθούμε στις αναγκαίες ενσυνείδητες προσπάθειες των κοινωνιών διά την εξάλειψη της εντόνως εμφανιζομένης μορφής της αποτρόπαιης βίας κατά των γυναικών: Αυστηροποίηση, και δραστηριοποίηση του νομικού πλαισίου κατά την αντιμετώπιση των ενδοοικογενειακών μορφών της, ως και των άλλων μορφών εκδηλώσεών των εγκλημάτων βίας.

Διοργάνωση και πραγματοποίηση κάθε μορφής εκδηλώσεων στα σχολεία, στα μουσεία, σε δημόσιους χώρους όπως διαλέξεων, διαλόγων, εκθέσεων τέχνης με αυτήν την θεματική ενότητα, προβολή βίντεο-εικόνων, ντοκιμαντέρ και κάθε μέσου ου θα μπορούσε να πετύχει σε νομικό καί πρακτικό επίπεδο, την πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι υπάρχουν κατάλοιπα, παλαιοτέρων αντιλήψεων, προηγούμενων γενεών μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας, στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, μία πατροπαράδοτη τάση υποτίμησης της αξίας, των δυνατοτήτων και του ρόλου των γυναικών έναντι των αντρών.

Του λόγου το αληθές ένα απλό παράδειγμα που μπορώ να αντλήσω από τον χώρο εργασίας μου για να καταδείξω πόσο ανδροκρατούμενες παραμένουν εν τοις πράγμασι ακόμα οι κοινωνικές μας δομές είναι το εξής: Στις προσεχείς αρχαιρεσίας του πολυπληθέστερου συλλογικού συνδικαλιστικού οργάνου της χώρας, του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, ενώ υποψήφιοι είμαστε, ίσος ή και μεγαλύτερος αριθμός γυναικών, έναντι των συναδέλφων μας ανδρών, εις το απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο  του συλλόγου, είχε εκλεγεί μόνο μία γυναίκα-σύμβουλος, έναντι εικοσιτριών εκλεγέντων ανδρών! Βεβαίως και το εκλογικό σώμα αποτελείτο από ίσο ή και μεγαλύτερο αριθμό γυναικών. Τα δε προς επίλυση θέματα αφορούν κατά τι περισσότερο τις γυναίκες (μητρότητα και επιδόματα μητρότητας κ.λ.π.), θέματα που φαντάζουν αυτονοήτως επιλυθέντα σε ένα ευρωπαϊκό κράτος και όμως στην ελληνική πραγματικότητα δεν ήταν ούτε αυτονόητα ούτε αυτομάτως επιλυθέντα, χρειάστηκε συντονισμένη προσπάθεια και κόπος από το απερχόμενο συμβούλιο για να επιτευχθούν.

διάβασε και αυτό  Τραγωδία στον Όλυμπο

Σε μια κοινωνία ανδροκρατούμενη, όπου οι προηγούμενες γενιές έχουν γαλουχηθεί με ανδροκρατούμενα κοινωνικά μοντέλα, με τέτοιες εικόνες, είναι πολύ δύσκολο να επέλθει καθοριστική αλλαγή σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα το οποίο μοιάζει μεγάλο σε σχέση με την ζωή μας είναι όμως πολύ σύντομο σε σχέση με την ιστορία της ανθρωπότητας και την εξέλιξη των κοινωνιών.

Τα στατιστικά στοιχεία, ακόμη και εντός των χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης είναι απογοητευτικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι σύμφωνα με αυτά το 1/3 των γυναικών έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία, 50 γυναίκες ανά εβδομάδα  χάνουν την ζωή τους λόγω ενδοοικογενειακής βίας και 74% των ευρωπαίων θεωρούν την βία κατά των γυναικών, συνηθισμένη στην χώρα τους.

Ας στοχεύσουμε, όλοι μαζί, άνδρες και γυναίκες, δια κοινών δράσεων – πράξεων την εξάλειψη της επαίσχυντης μορφής της βίας κατά των γυναικών, αλλά και κατά παντός ανθρώπου – θύματος, για να επιτύχουμε έστω το εφικτό: Την δραστική μείωσή της!!

Facebook Comments Box

Από Astarte1

Απάντηση