Πάντα υποστήριζα, εδώ και δεκαετίες, έναν διάλογο για ένα πλατύ μέτωπο δημοτών, προκειμένου στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας προβλήματα ως δήμος, με τα δικά μας κριτήρια ως δημότες
Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν ότι σε έναν δήμο, το ζητούμενο δεν είναι ένας αρχηγός, με έναν ελεγχόμενο χώρο μιας κλειστής ομάδας ημετέρων, αλλά ένας αρχηγός που να αποφασίζει μέσα από διευρυμένες διαβουλεύσεις.
Συμμετείχα ως δημοτικός σύμβουλος τόσο εγώ όσο και η σύζυγός μου σε παρατάξεις με τον κ Κάρναβο στο παρελθόν και διαπίστωσα από πρώτο χέρι τον αυταρχικό, άδικο αλλά και ανεξήγητο τρόπο συμπεριφοράς προς τα υπόλοιπα μέλη της παράταξής του. Αποτέλεσμα ήταν τόσο εμείς όσο και η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων να τον αποκηρύσσουμε. Ακραία ήταν η συμπεριφορά του και στην παράταξη του κ Χατζόπουλου, ενός αρχηγού του τον οποίο μονίμως υπέσκαπτε.
Μια τέτοια συμπεριφορά όμως πλήττει τον πυρήνα της δημοκρατίας.
Γιατί στην πραγματικότητα τι λένε οι κλειστές ομάδες που δημιουργεί για να πετύχει τους στόχους του; Εμείς θα αποφασίσουμε για το «ποιος» και το «τι». Οι υπόλοιποι θα περιορίζονται μόνο στο ή «με εμάς» ή «εναντίον μας». Σε ένα καθεστώς μάλιστα έντονης πόλωσης, η διάζευξη γίνεται ή από εδώ με τους καλούς ή από εκεί με τους κακούς, φροντίζοντας συνήθως πισόπλατα ή μέσω αφελών τρίτων για την αλόγιστη δυσφήμιση των κακών (Σύλλογος ΙΛΙΣΟΣ, εισπράξεις μαρίνας, πολεοδομικά λόφου Σικελίας κλπ).
Η συνταγή είναι δοκιμασμένη: οι κλειστές ομάδες, γίνονται περίφρακτοι μηχανισμοί, όπου η διαφορετική άποψη δεν αντιμετωπίζεται ως μια άλλη οπτική της ίδιας αλήθειας, αλλά ως αίρεση, διάσπαση, ή και αδελφοκτονία. Η διαφορετική άποψη πρέπει να μην υπάρξει. Και το καλύτερο, να δαιμονοποιηθεί, να φιμωθεί και εντέλει να καρατομηθεί. Στο μεταξύ ο δημότης, πηγή κάθε εξουσίας, δεν έχει παρά να παραπλανηθεί και να καθοδηγηθεί σε μια έτοιμη και περιορισμένη λίστα, και αν δεν του αρέσει το αποτέλεσμα, ας το διατυπώσει έπειτα από τέσσερα χρόνια.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πτυχή του προβλήματος που το κάνει ακόμη χειρότερο: Οι «κλειστές ομάδες» διεκδικούν τη συγκατάθεση μέρους των δημοτών, στο όνομα συνήθως ιδεολογιών που προέρχονται από αντίστοιχα πολιτικά κόμματα. Αυτό, ως ένα βαθμό, είναι κατανοητό. Δεν είναι κατανοητό όμως να σφετερίζεσαι χρησιμοποιώντας συγκεκριμένους ευνοημένους και επομένως πειθήνιος δικούς σου ανθρώπους όχι μόνο σε έναν αλλά περισσότερους κομματικούς μηχανισμούς και μάλιστα αντίπαλους ιδεολογικά όπως η ΝΔ, οι ΑΝΕΛ, ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και η ΧΑ στο παρελθόν. Στο πρόβλημα συνηθίζεις να εμπλέκεις αρνητικά ή θετικά ακόμα και εν δυνάμει βουλευτές. Υπήρξαμε τόσο εγώ όσο και η σύζυγος επί δύο δεκαετίες Πρόεδροι τοπικών οργανώσεων της ΝΔ. Πρόεδρος υπήρξε και ο αγωνιστής της ΝΔ κος Κατσάρας. Ο παιδικός σας φίλος κ Γ Καλαμπαλίκης, τον οποίο με τις γνωστές μεθοδολογίες επέβαλες ως Πρόεδρο της ΔΗΜΤΟ ΝΔ της Καλλιθέας (και τώρα τον κατεβάζεις υποψήφιο στο συνδυασμό σου), παίζοντας πειθήνια το παιχνίδι σου, ουδέποτε προσκάλεσε τόσο εμάς όσο και τους περισσότερους αγωνιστές νεοδημοκράτες σε μια έστω εκδήλωση της ΝΔ. Την κομματική ιστορία της πόλης μας όμως κε Κάρναβε και κε Καλαμπαλίκη δεν μπορείτε να την διαγράψετε εσείς οι ανύπαρκτοι ή αποστάτες επί δεκαετίες στα κομματικά δρώμενα. Αντίθετα μας δίνετε κάθε δικαίωμα να σας διαγράψουμε εμείς για άλλη μια φορά από τη συνείδησή μας και να σας καταγγείλουμε για κομματικό σφετερισμό. Φτάσατε στο σημείο να κάνετε κινητοποιήσεις από το δημαρχείο για συγκεκριμένο αρεστό σας υποψήφιο βουλευτή και μετά από μερικές ημέρες να φιμώσετε σε δημόσια εκδήλωση τους υπόλοιπους υποψηφίους της ΝΔ που παρευρίσκοντο. Σας χαρίζουμε κε Καρναβε την τοπική ηγεσία του κ Καμένου που παρευρίσκεται στις εκδηλώσεις σας και την μαύρη Απόφαση της κας Κουντουρά με την οποία κάνατε τη ναυταθλητική μας μαρίνα τουριστικό λιμάνι. Σας χαρίζουμε και την κα Δούρου που σας προικοδότησε δεόντως τόσο εσάς όσο και την αγαπημένη σας ΜΚΟ, προκειμένου με τη σειρά σας να συμφωνήσετε για το ύψος στο τείχος του αίσχους που κρύβει τη θάλασσα και πνίγει την πόλη μας.
Τα προβλήματα του δήμου έχουν τοπικά χαρακτηριστικά και απαιτούν τοπικές λύσεις, για τις οποίες αρμόδιος είναι ο δήμος των πολιτών. Το να σφετερίζεσαι την έννοια των κομμάτων, εσύ ο πλέον απείθαρχος στο παρελθόν επί δεκαετίες στο δικό σου κόμμα, αποτελεί τραγέλαφο. Και οδηγούμαστε άθελά μας στο ανεπίτρεπτο σε μια «δημοκρατία» χωρίς δήμο ή και το αντίστροφο, σε έναν δήμο χωρίς δημοκρατία.
Καλώ τους νεοδημοκράτες της Καλλιθέας αλλά και τους οπαδούς όλων των κομμάτων να ψηφίσουν τους άξιους συμπολίτες τους, αυτούς που πραγματικά ενδιαφέρονται πραγματικά για την πόλη ελεύθερα και κατά συνείδηση στις δημοτικές εκλογές καταγγέλλοντας τα αντιδημοκρατικά φαινόμενα και τακτικές που περιέγραψα.
Η διαχείριση των απορριμμάτων, ο τρόπος διαχείρισης της γης, ο τρόπος λειτουργίας της ντόπιας αγοράς, η προστασία των ηλικιωμένων, των βρεφών και των αναξιοπαθούντων, η χωροταξία, η πολεοδομία, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, η προστασία του περιβάλλοντος, η προστασία των μνημείων του πολιτισμού μας κ.λπ. είναι προβλήματα, η λύση των οποίων μπορεί να προσεγγιστεί μόνον από την πλειονότητα τουλάχιστον των ίδιων των δημοτών.
Οφείλουμε να αποκηρύξουμε οτιδήποτε τόσο αντιδημοκρατικό όσο το παραπάνω σχήμα τακτικής κλειστής ομάδας και σφετερισμού κομματικών μηχανισμών.
Είναι προφανές ότι η πρώτη εκδοχή είναι ασθενικό υποκατάστατο δημοκρατίας και σφετερισμός της, ενώ το δεύτερο είναι ο δρόμος προς τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας.
Κλείνοντας, πάντως, κατηγορηματικά δηλώνω ότι η προσπάθειά μας δεν είναι να ανοίξουμε ένα άγονο μέτωπο με κανέναν. Και να αναλωθούμε σε άγονες κοκορομαχίες, που δυστυχώς η χώρα μας τις πλήρωσε και τις πληρώνει ακόμη. Η προσπάθειά μας είναι να ανοίξουμε ένα πλατύ μέτωπο των δημοτών, προκειμένου στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας προβλήματα ως δήμος, με τα δικά μας κριτήρια ως δημότες.
Με τις παραπάνω σύντομες – και όχι μοναδικές – παραδοχές, θέλω να καλέσω τον κάθε δημότη, αλλά και κάθε δημοκρατικό συνδυασμό ή υποψήφιο (ακόμα και τους υποψηφίους του κ Κάρναβου), να μη παρασύρεται από τις αντιδημοκρατικές τακτικές και μεθοδεύσεις που περιέγραψα, αλλά να μετέχει ενεργά και με αξιοπρέπεια στη λύση των κοινών προβλημάτων μας.
Όλοι μαζί εντέλει έχουμε καθήκον να αγωνιστούμε για τον εκδημοκρατισμό και τη βελτίωση της ζωής των συμπολιτών μας, τουλάχιστον σε επίπεδο δήμου.
Γιώργος Καστάνης