Μην κλαίς Μάνα γύρισα…
Μια μάνα η Στυλιανή Τριανταφυλλίδη στο χωριό Ποταμιές Πεδιάδος του Ηρακλείου
Κρήτης στις 30 Νοεμβρίου 1973 αποχαιρετά το νεαρό γιό της Μανούσο που φεύγει
για να υπηρετήσει. Είναι η τελευταία φορά που τον βλέπει γιατί ο Μανούσος της θα
πέσει μαχόμενος στις σκληρές μάχες που έγιναν στις 14-16 Αυγούστου 1974 στην
μαρτυρική Κύπρο.
Όμως εκείνη πίστευε ότι ο γιός της ζει και περίμενε καρτερικά την επιστροφή του 43
ολόκληρα χρόνια…
Κύπρος: Εισβολή του Αττίλα 14-16 Αυγούστο 1974.
Ο Ανθυπασπιστή (ΠΖ) Μανούσος Τριανταφυλλίδης, ως στρατιώτης του Λόχου
Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ, υπερασπίστηκε μαζί με τους συμπολεμιστές του το
στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου στην επική μάχη που δόθηκε από τις
14 – 16 Αυγούστου 1974…
Μετά τον ηρωϊκό θάνατο του το όνομα του θα προστεθεί στον μακάβριο κατάλογο
αγνοουμένων από κοινού με των στρατιωτικών (αξιωματικών και οπλιτών), που
υπηρετούσαν στην ΕΛΔΥΚ, του κυβερνήτη και του καταδρομέα του μοιραίου
NORATLAS-4 του Στέφανου Τζιλιβάκη από τα Χανιά που καταρρίφθηκε και
συνετρίβη από λάθος οδηγίες της τότε ηγεσίας της Εθνικής Φρουράς προς την
κυπριακή αεράμυνα και τα 17 εν συνόλω ονόματα των μαχητών της ΕΛΔΥΚ:
Βασίλης Παναγόπουλος, Σωτήρης Κουκουρούνης, Στέφανος Τζιβαλάκης, Βασίλης
Παπαλάμπρου, Νικόλαος Κρητικός. Ελευθέριος Ανθής, Γεώργιος Ζερβομανώλης,
Αθανάσιος Καραγεώργου, Ιωάννης Κωνστατακόπουλος, Κωνσταντίνος Μπροδήμας,
Ιωάννης Παπαδόπουλος, Αργύριος Σίννης, Μανούσος Τριανταφυλλίδης, Βασίλης
Τριάντης, Γεώργιος Χαμουργιωτάκης, Νικόλαος Νιάφας.
Οι μακροχρόνιες έρευνες καρποφόρησαν μόλις τον Απρίλη του 2017 όταν
εντοπίσθηκε ο ομαδικός τάφος των 17 ηρώων της ΕΛΔΥΚ . Όλοι τους
συμπεριλαμβάνονταν στον μακρύ κατάλογο των αγνοουμένων. Σύμφωνα με το
Αθηναϊκό Πρακτορείο, τα λείψανα βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους και
ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο του DNA. Ενημερώθηκαν και κλήθηκαν οι συγγενείς των νεκρών και μετέβησαν στην Λεμεσό όπου μετά από μία τιμητική λαμπρή θρησκευτική εκδήλωση παρουσία του τότε προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Ν.Αναστασιάδη , ακολούθησε ο επαναπατρισμός στην Ελλάδα. Με ειδική πτήση μεταγωγικού αεροσκάφος C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας τελικά έγινε η τελευταία πτήση της επιστροφής στην πατρώα γή, μετά από 43 χρόνια!
Από την Αθήνα με την συνοδεία των συγγενών του κι αξιωματούχων του Στρατού τα
οστά του πολεμιστή της ΕΛΔΥΚ μεταφέρθηκαν στην Κρήτη.Είναι η 28 η του Μάη του
2017.
Ποταμιές της Χερσονήσου Ηρακλείου, το χωριό του Μανούσου. Κλίμα οδύνης και
βαθιάς συγκίνησης. Όλοι οι κάτοικοι του χωριού ντυμένοι στα μαύρα αλλά και πλήθος από τα γύρω μέρη έχουν συγκεντρωθεί στην είσοδο του χωριού για να υποδεχτούν και συνάμα να… αποχαιρετήσουν τον ήρωα τους …
Στην είσοδο του χωριού έχει στηθεί μία αψίδα από δάφνες και μυρτιές για την
υποδοχή του Μανούσου, για την επιστροφή του…
Από εκεί και σε όλη τη διαδρομή για τον Ναό, γυναίκες του χωριού έραιναν με
ροδοπέταλα την πομπή, παρουσία και της στρατιωτικής μπάντας της ΣΕΑΠ. Τιμητική
κηδεία με τιμές ήρωα-όπως άλλωστε του άξιζε-, παρουσία στρατιωτικής και πολιτικής αρχής. Και να η πομπή φτάνει στο Ναό. Από την νεκροφόρα βγάζουν ένα μικρό κουτί τυλιγμένο με την γαλανόλευκη. Μέσα του τα ιερά οστά του Στρατιώτη που επέστρεφε στην πατρίδα του.
Στην εκκλησία Αγίου Δημητρίου του χωριού και στις 1 το μεσημέρι της 28 ης Μαΐου
2017 εψάλη η εξόδιος ακολουθία, κατόπιν τα λείψανα του Μανούσου Τριανταφυλλίδη
οδηγήθηκαν στο Ηρώο του χωριού όπου έγινε η ταφή τους.Υπό τους πένθιμους ήχους της καμπάνας, άγημα απέτισε φόρο τιμής στον ήρωα του χωριού που επέστρεψε στη γενέτειρα του με τρεις πυροβολισμούς…
Μαζί με τους συγχωριανούς της καθισμένη σε αναπηρικό καροτσάκι περίμενε για την
κηδεία και η Μάνα Ήρωα’ όπως την αποκάλεσαν, η Στυλιανή Τριανταφυλλίδη,
τραγική φιγούρα αρχαίας τραγωδίας.
Η 86χρονη χαροκαμένη μητέρα Στυλιανή Τριανταφυλλίδη έχοντας στην αγκαλιά της
όχι το Μανούσο της αλλά ένα μετάλλιο, χωρίς κραυγές, χωρίς φωνές, μόνο
ασταμάτητα δάκρυα για τον Μανούσο της, τον Ήρωα Στρατιώτη της ΕΛ.ΔΥ.Κ. που
έπεσε μαχόμενος την 16 Αυγούστου του 1974, στη Μάχη του Στρατοπέδου της
ΕΛ.ΔΥ.Κ, για τις υπέρτατες αξίες της Πατρίδας και της Ελευθερίας ,έκλαψε κι ήταν η
πρώτη φορά μετά το 1974 τότε που είχε αποχαιρετήσει κλαίγοντας το Μανούσο να
πάει στο Στρατό…
Εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο τον μαύρο Αύγουστο του 1974 κι ο νεαρός μαχητής
της ΕΛΔΥΚ χάνει τη ζωή του. Η μητέρα του δεν θα το δεχτεί αυτό ποτέ κι αν για
κάποιους άλλους η Κύπρος ήταν …μακριά για την φτωχή χωριάτισσα μάνα που δεν
είχε φύγει ποτέ μέχρι τότε από το χωριό της η Κύπρος δεν ήταν… μακριά. Κι όλο
ταξίδευε εκεί κι έψαχνε το Μανούσο της ελπίζοντας ότι κάπου θα τον συναντήσει.
Και κατόπιν γύριζε στο χωριό, κλεινόταν στο σπίτι και τον περίμενε, τον περίμενε…
Ούτε κλάμα, ούτε παράπονο μόνο περίμενε τον Μανούσο της καρτερικά…
Μην κλαίς Μάνα, γύρισα… Ναι,ο Μανούσος επέστρεψε στην γηραιά μητέρα του.
Τελικά τον βρήκαν τον Μανούσο και της τον πήγαν 43 χρόνια μετά!Της τον πήγαν
μέσα σ’ένα μικρό κουτί σκεπασμένο με την Γαλανόλευκη και πάνω του
ακουμπισμένο ένα στεφάνι από δάφνες…
Επέστρεψε ο Μανούσος στην γηραιά μητέρα του την βγαλμένη λες από αρχαία
τραγωδία μάνα του την Στυλιανή που ‘αποφάσισε’ να φύγει από τη ζωή ένα σχεδόν
χρόνο μετά την επιστροφή του λατρεμένου της γιού του Μανούσου .
Η μάνα Στυλιανή Τριανταφυλλίδη , μάνα που 43 χρόνια περίμενε το γιό της να
γυρίσει κοντά της και ζούσε με την προσμονή της επιστροφής του απεβίωσε στις 2
Αυγούστου του 2018 στα 87 της χρόνια…
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ.
Υλικό:Flashnews.gr/newsbeast.gr/newsit.gr
Για την Kalitheapress.gr
Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.