Το εγχώριο και διεθνές ενδιαφέρον για την Αθηναϊκή Ριβιέρα δεν είναι όμως κάτι νέο. Σε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, 120 περίπου χρόνια πριν, διαβάζουμε για την ακτογραμμή της πρωτεύουσας από τα απομνημονεύματα του συγγραφέα, θεατράνθρωπου και πολιτικού Μίλτου Γ. Λιδωρίκη (Εκδόσεις Polaris- Μίλτος Λιδωρίκης: Έζησα την Αθήνα της Μπελ Επόκ):
«Μια οικοδομική εταιρεία, ιδρυθείσα εις το Φάληρον, ευκόλυνε το κτίσιμο ωραίων σπιτιών και επαύλεων χαριτωμένων. Πολλοί, συνηθισμένοι να κατέρχονται μόνον το καλοκαίρι, επωφελήθησαν όλων των ευκολιών και κτίσαντες ιδικά τους σπίτια παρέμενον και τον χειμώνα, διότι, εκτός των άλλων, η ζωή ήτο πολύ ευθηνοτέρα της ζωής της πρωτευούσης […] Ένωρίς το απόγευμα και μέχρι της ώρας του γεύματος, εις την πλαζ η κίνησις ήτο διαρκής. Ένα αδιάκοπο σούρτα φέρτα από της μιας άκρης μέχρι της άλλης. Τα τραπεζάκια γεμάτα, το ένα κοντά στο άλλο. ακούραστα τα ζευγάρια πηγαινοήρχοντο, φλυαρούσαν, γελούσαν, έριχναν ματιές. Μια ζωή, μια χαρακτηριστική κίνησις, ένας βόμβος προδίδων ευχαρίστηση και χαράν, ένας συνωστισμός ευχάριστος, αν και πολύ μεγάλος, έδειχναν ότι το Φάληρον θα έμενε πάντοτε η ωραιοτέρα θερινή διασκέδασις της πρωτευούσης».
Από την μικρή οικοδομική εταιρεία του Φαλήρου στις αρχές του 19ου αιώνα, στο σήμερα όπου εγχώριοι και διεθνείς επενδυτές και κοινοπραξίες οδηγούν την Αθηναϊκή Ριβιέρα στην επανατοποθέτηση της στο διεθνή χάρτη. Έχοντας ως σταθερό συγκριτικό πλεονέκτημα στην πορεία του χρόνου την μοναδική φυσική της ομορφιάς και το κλίμα της, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι προσβάσιμη σε μόλις 20 λεπτά από το κέντρο μιας μεγάλης ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
πηγή newmoney