Η ακρίβεια γονατίζει τα εισοδήματα. Οι χαμηλόμισθοι τα μεγαλύτερα θύματα.

Από τον περασμένο Μάρτιο η χώρα μας αλλά και η υπόλοιπη Ευρώπη υποφέρει από μία πρωτοφανή ακρίβεια που τρέχει με σπασμένα τα φρένα χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα.

Οι τιμές τα προϊόντα είναι απλησίαστες. Αν κάποιος συγκρίνει τις παλιές τιμές των προϊόντων θα διαπιστώσει πως η αύξηση υπερβαίνει το διπλάσιο ή και τριπλάσιο ποσοστό.

Το χειρότερο όλων είναι πως η ακρίβεια έχει απλωθεί παντού, ακόμα και στα προϊόντα που είναι καθαρά πρώτης ανάγκης.

Οι μικρές οικονομικές ανάσες μέσα από επιδόματα, κάρτες ακρίβειας και επιδοτήσεις καυσίμων δεν αποδίδουν όσο πρέπει. Δεν μπορούν να καλυφθούν οι απώλειες των εισοδημάτων από τις αυξήσεις των προϊόντων.

Το ακόμα χειρότερο είναι πως το κύμα των ανατιμήσεων των προϊόντων δεν αγγίζει τόσο τους υψηλόμισθους όσο τους χαμηλόμισθους.

Πιο συγκεκριμένα, η αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού έχει πέσει κατακόρυφα με το ποσοστό να φθάνει ακόμα και το 20%.

Μάλιστα, η επίδραση της αύξησης των τιμών σε βασικά αγαθά στα χαμηλά εισοδήματα των νοικοκυριών  εκτινάσσου την απώλεια αγοραστικής δύναμης ακόμα και κοντά στο 50%.

Αυτή η αποτύπωση της πραγματικότητας μαρτυρά την δεινή θέση στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή τα μεσαία και τα χαμηλά κοινωνικοοικονομικά στρώματα της κοινωνίας χωρίς να υπολογίζεται πως ο χειμώνας δεν έχει δείξει φέτος τα δόντια ακόμα.

Σε αυτή την περίπτωση εκείνο που χρειάζεται είναι γενναίες παρεμβάσεις μέσα από την μείωση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας, καθώς επίσης και ο επαναπροσδιορισμός των μισθών και των εργασιακών σχέσεων, τα οποία θα καλυφθούν από τα το πλεόνασμα του προϋπολογισμού από την καλή πορεία των δημοσίων οικονομικών για την φετινή χρονιά.