Μία κυρία έπεσε στο δρόμο και κανείς από τους περαστικούς δεν έσπευσε να την
βοηθήσει έως ότου σταμάτησε μια διερχόμενη μηχανή και την βοήθησε να σηκωθεί
όρθια ο ξένος οδηγός της μηχανής με τα σπαστά Ελληνικά.
Ίσως κάποιοι από τους αδιάφορους Έλληνες περαστικούς να έκαναν κατόπιν αναρτήσεις στους λογαριασμούς τους στο facebook με καυστικά σχόλια για την αδιαφορία των νεοελλήνων για τον συνάνθρωπο…
Έτσι όπως γέμισαν τα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης με οργισμένα μηνύματα κατά της
αλυσίδας supermarket που κατέθεσε μήνυση σε φτωχή κυρία 70 χρόνων την οποία
συνέλαβαν να κλέβει τρόφιμα αξίας 40 ευρώ!!! Η κυρία δήλωσε ότι προέβη σε αυτή
την πράξη γιατί δεν έχει να φάει αλλά η εταιρία ακολούθησε την νόμιμη διαδικασία.
Αλήθεια από όλους αυτούς τους μάρτυρες του συμβάντος πόσοι έδειξαν προθυμία
να πληρώσουν τον λογαριασμό της κυρίας; Έτσι το δραματικό –κυριολεκτικά-,
συμβάν θα έληγε άμεσα χωρίς να βρεθεί η κυρία σε τόσο δυσάρεστη θέση να είναι
επίκεντρο θεάματος . Διαβάζοντας την είδηση στους λογαριασμούς χρηστών στο
facebook αναρωτήθηκα αν όλοι αυτοί γνωρίζουν ποιοι συγκάτοικοι τους στις ίδιες με
αυτούς πολυκατοικίες έχουν ανάγκη οικονομικής στήριξης, αναρωτήθηκα αν οι ίδιοι
βοηθούν άλλους ή απλά εξάντλησαν στο τσάμπα τις φιλανθρωπικές τους
ευαισθησίες κατηγορώντας την εταιρία τροφίμων.( Το θέμα μας δεν είναι η
απάνθρωπη στάση της εταιρίας). Άραγε κάποιος από αυτούς τους ‘οργισμένους’
συμπολίτες ενδιαφέρθηκε να μάθει την συνέχεια της υπόθεσης; Άνοιξε το πορτοφόλι
του να ενισχύσει την άτυχη συμπολίτισσα μας;
Μάλλον όχι. Υποκρισία, αδιαφορία, ΈΓΩ’ . Τα χαρακτηριστικά της εποχής μας,
εποχής του ατομικισμού και της αδιαφορίας για τον συνάνθρωπο. Η εποχή που
φορούσαν οι άνθρωποι μάσκα μόνο τις Απόκριες πέρασε ανεπιστρεπτί. Την δεκαετία
του ’60 -όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία τους δημοφιλείς μας ηθοποιούς-, τα
πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Οι άνθρωποι είχαν αλληλεγγύη, ενδιαφερόνταν
για τους γείτονες τους, υπήρχε αγάπη κι ενδιαφέρον γνήσιο για τον πλησίον. Τα
γλέντια ήταν αγνά με χαρά και κέφι.
Πολλοί κλαψουρίζουν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης για την απαγόρευση
καρναβαλιών κλπ. Τι να τα κάνουμε; Εννοώ τώρα που εκτός από την covid 19 –αιτία
της απαγόρευσης καρναβαλικών εκδηλώσεων-, τα τύμπανα του πολέμου στην
γειτονιά μας ίσως κτυπήσουν σύντομα κι από την άλλη πλευρά λόγω της
πρωτοφανούς ακρίβειας στις τιμές αγαθών πρώτης ανάγκης αλλά και στους
λογαριασμούς ΔΕΗ κινδυνεύουμε η πλειοψηφία των απλών ανθρώπων να βρεθούμε
στη θέση της κυρίας του supermarket.
Υπήρξαν πολλοί που υιοθέτησαν την άποψη ότι αυτή η μεγάλη κρίση της πανδημίας
θα κάνει τους ανθρώπους καλύτερους… Αλλά όσο περνάει ο καιρός το βίωμα αυτής
της κατάστασης μας μεταβάλλει σε απάνθρωπους, αδιάφορους κι αμέτοχους πολίτες
σε κάθε τι που δεν μας αφορά προσωπικά .
Οι μάσκες –οι υποχρεωτικές- τουλάχιστον για τους εξωτερικούς χώρους σύντομα θα
καταργηθούν. Έχει καμία σημασία όταν τις μάσκες της υποκρισίας τις φοράμε πλέον
μόνιμα και ηθελημένα;
Φωτογραφία: Απόκριες στην Πλάκα την δεκαετία του 1960.
Νίκος Κούρκουλος, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Νίκος Ρίζος και Κάτια Αθανασίου.
Πηγή: Fotis Panoskaltsis.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.
Τασσώ Γαΐλα. Kalithea Press