Tης Χαράς Μητροπούλου
Το 1968 ηταν μιά χρονιά ορόσημο μέ πολλά σημαντικά γεγονότα που δεν την προσπεράσαμε απλώς σαν μιά οποιαδήποτε αλλη χρονιά.
Είχαμε τον Μάη του 1968, την Ανοιξη της Πράγας, τις δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Ρόμπερτ Κέννεντυ.
Ετσι, ανάμεσα σ αυτά τα γεγονότα εμφανίζεται ενα υπουλο γενετικό παράγωγο γρίππης, η γρίππη του Χόνγκ Κόνγκ όπου και σημειώθηκε το πρώτο κρούσμα της, και η μεγαλούπολη εχασε μισό εκατομμύριο ανθρώπινες ζωές.
Μετά από τρείς μήνες ο φονικός ιος εμφανίστηκε στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. με το δεύτερο κύμα της πανδημίας να ξεσπάει σφοδρότερα το 1969..
Η γρίππη του Χονγκ Κονγκ έσβυσε ενάμιση χρόνο μετα με ενάμιση εκατομμύριο θύματα.
Το περίεργο είναι ότι καθ όλη τη διάρκεια της πανδημίας δεν υπήρχε , .κανενός είδους ενημέρωση, κινητοποίηση η κυβερνητικά μέτρα. Ο κόσμος δεν έμαθε ποτέ την πραγματική της έκταση. ούτε τον βαθμό της επικινδυνότητάς της.
Προφανώς οι κοινωνίες είχαν επιλέξει την επιβίωση των οικονομιών τους.
Κατα το 2020, η πανδημία είχε εντελώς άλλη αντιμετώπιση από αυτήν του.
1968.
Οι κυβερνήσεις αντιλήφθηκαν οτι η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι μεγαλύτερη από την αξία της οικονομίας.και έτσι οι χώρες προσπάθησαν να διασώσουν το ανθρώπινο δυναμικό τους με τίμημα την καταβαράθρωση των οικονομιών τους..
Ας ελπίσουμε ότι αποχωριζόμενοι ολοι μας την μάσκα και τα γάντια θά έχουμε αλλάξει τρόπο σκέψης αντιλαμβανόμενοι ότι τίποτα δεν είναι πολυτιμότερο από την υγιεία του πλανήτη και την διάσωση του ανθρώπινου είδους.
Και ας ευχηθούμε ότι θα επιστρέψουμε γρήγορα . στην κανονικότητα μιας ζωής διαφορετικής από την προηγούμενη. με σεβασμό και ταπεινοφροσύνη.
Facebook Comments Box