Οδεύοντας προς την Ανάσταση απευθείας μετάδοση από το ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Ναυπάκτου  

Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου 

Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου θεμελιώθηκε στις 30-5-1977 και το πρώτο της τμήμα ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 1980, οπότε το ίδιο καλοκαίρι εγκαταστάθηκε εκεί η πρώτη Αδελφότης των Μοναχών και άρχισε να λειτουργή το Μοναστήρι κατά τον Παραδοσιακό Ορθόδοξο Κοινοβιακό Μοναστηριακό τρόπο Μοναχικής ζωής.

Βεβαίως, ο Κοινοβιασμός των Αδελφών είχε αρχίσει πολύ πιο νωρίς. Ηδη το 1968, ζούσαν μαζί εν Κυρίω, ο Γεροντας, ο π. Ιερώνυμος, ο π.Χριστοφόρος, ο π.Νεκτάριος. Το 1970 προσετέθη ο π.Ειρηναίος και το 1973 προσετέθη ο π.Συμεών, ενώ τον περισσότερο χρόνο ήταν μαζί και ο π. Ιγνάτιος. Αρχικά έζησαν στο χώρο του Οικοτροφείου της Ιεράς Μητροπόλεως και έπειτα στον δεύτερο όροφο του κτιρίου του Πνευματικού Κεντρου της Ιεράς Μητροπόλεως, όπου ο μακαριστός Μητροπολίτης Ναυπάκτου κυρός Δαμασκηνός τους είχε παραχωρήσει τα αναγκαία δωμάτια και ένα παρεκκλήσιο, για τον σκοπό αυτό.

Η Ιερά Μονή ανακηρύχθηκε επισήμως ως Ιερά Μονή της Εκκλησίας της Ελλάδος και υπάγεται πνευματικά στην Ιερά Μητρόπολι Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, με την υπ αριθμ.182/11.3.1980 απόφασι του Μακαριστού Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κυρού Δαμασκηνού (Κοτζιά), με την υπ’ αριθμ. 1094/1022/ 16.5.1980 απόφασι της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και με με την υπ’ αριθμ. 601/5-7-1980 απόφασι του Προέδρου της Δημοκρατίας, δημοσιευμένη δεόντως στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Α’ φύλλον 160/15-7-1980) όπως προβλέπει ο Καταστατικός Χαρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ν. 590/1977) και με επίσημο Εσωτερικό Κανονισμό εγκριθέντα και δημοσιευθέντα στο επίσημο Δελτίο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Περιοδικό «ΕΚΚΛΗΣΙΑ», (1-15 Δεκεμβρίου 1984 , αριθμ. 23-24, σελ. 43-53).

Η επίσημη ανακήρυξις και διορισμός του Ηγουμένου Αρχιμ. Σπυρίδωνος, ως Ηγουμένου, έγινε με την 460/21-7-1980, απόφασι του Μακαριστού Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κυρού Δαμασκηνού (Κοτζιά), με κανονική εκλογή του από την Αδελφότητα της Ιεράς Μονής, με αναγνώρισιν των εκλογών υπό του Μητροπολίτου, με την υπ’ αριθμ. 979/18-12-1980 απόφασίν του και με επίσημη εκκλησιαστική τελετή ενθρονίσεως από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Αλέξανδρον, την 12-6-1988, ενώπιον 7.000 χριστιανών. Φωτογραφίες της ενθρονίσεως δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ» τεύχος 1, Οκτώβριος – Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1989, σελ.7. Κατά καιρούς έχουν εκδοθεί γι’ αυτά βεβαιώσεις των Μητροπολιτών Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, κυρών Δαμασκηνού και Νικοδήμου, και κ.κ. Αλεξάνδρου και Ιεροθέου.

Η Ιερά Μονή έχει Ορθόδοξη πίστι και ζωη. Αναγνωρίζει τις δικαιοδοσίες του εκάστοτε Επισκόπου, τις οποίες προβλέπουν οι Κανονισμοί της Εκκλησίας.

Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου είναι μία κανονική παραδοσιακή Κοινοβιακή Μονή, πιστεύει και ομολογεί την πίστιν των Αγίων Πατέρων της  Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, όπως αυτή εκφράζεται δια του Συμβόλου της πίστεως του της Νικαίας και Κωνσταντινουπόλεως. Πιστεύει και ομολογεί, όλα όσα πιστεύει και ομολογεί αυτήν την στιγμήν η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος, πόρρω απέχουσα από κάθε αίρεσι. Πιστεύει και ομολογεί ως θεοπνεύστους πηγάς της πίστεως, την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή Διαθήκη και την Ιερά Παράδοσι.
Τα μέλη της Αδελφότητος της Μονής υπακούουν πάντοτε στις νόμιμες και κανονικές εντολές του εκάστοτε Σεβ.Μητροπολίτου και δεν είναι ανεξάρτητα από Αυτόν, αφού Αυτός τα κατευθύνει ενυπογράφως, για κάθε αποστολή τους, μέχρις αυτή την στιγμη.  Η διακονία του έργου της Εκκλησίας από τα μέλη της Αδελφότητος της Μονής γίνεται με Επισκοπική ευλογία.

Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου ζη και προσπαθεί να ζη τον γνωστόν ένα και μοναδικό παραδοσιακό Κοινοβιακό Μοναχισμό, που ζουν όλα τα ορθόδοξα Μοναστήρια, ενώ οι Μοναχοί της έχουν απαρνηθεί και αποφεύγουν ως φοβερή και καταστροφική αρρώστεια κάθε μορφη εκκοσμικευμένης εκκλησιαστικής και μοναστικής ζωής, την οποία καταδικάζουν προσωπικά αλλά και δημόσια στα συγγράμματά τους και στις ομιλίες τους.

Οι Μοναχοί της Ιεράς Μονής αγωνίζονται νυχθημερόν να ζουν τον γνήσιο Ορθόδοξο Κοινοβιακό Μοναχισμό, σαν μαθηταί των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και του Αγίου Ορους, διότι πιστεύουν ότι μόνον έτσι θα επιτύχουν την σωτηρία τους. Με την μετάνοια, με την αγάπη στον Θεο και στον άνθρωπο, με την φιλανθρωπία και την κοινωνική προσφορά, με την ποιμαντική εκκλησιαστική διακονία, με την ησυχία, με την προσευχή, την Θεία Λατρεία, την καθημερινή Θεία Λειτουργία, την συχνή τέλεσι και συμμετοχή στο Αγιο Ευχέλαιο και στον Αγιασμό, με την συχνή συμμετοχή στην Ιερά Εξομολόγησι, την συχνή και αδιάκοπη εξαγόρευσι λογισμών, τον καθαρμό της καρδιάς και του νου, τις δύο φορές την εβδομάδα συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία, (και επί πλέον αν τύχη και εορτή), με την καθημερινή προσκύνησι των Αγίων Λειψάνων και των Αγίων Εικόνων, με τις αγρυπνίες, με την προσπάθεια για τις αρετές, με την υπακοή, με την ακτημοσύνη και με την παρθενία, με την προσωπική νοερά προσευχή και με τους κανόνες, με την καθημερινή προσωπική και κοινή μελέτη της Αγίας Γραφής, με την καθημερινή προσωπική και κοινή μελέτη των Αγιοπατερικών αναγνωσμάτων, με την αδιάκοπη εργασία στα διακονήματα και στα εργόχειρα, με την φιλοξενία και την φροντίδα των γερόντων του γηροκομείου – νοσοκομείου της Μονής, με την ιεραποστολή εντός και εκτός της Μονής, με την συγγραφή βιβλίων, με την άσκησι, με την νηστεία, με την χαμαικοιτία, με την ορθοστασία, με την πεζοπορεία, με την σιωπή, με την ολιγοϋπνία, με την ολιγοφαγία, με την στέρησι και την αφαίρεσι, με την περισυλλογή και την αυτοκριτική, με τα δάκρυα, με την βαθειάν επιθυμία των χαρίτων και δωρεών του Αγίου Πνεύματος, με την αδιάκοπη νοσταλγία της Βασιλείας των Ουρανών, κλπ.κλπ. και ο,τιδήποτε προβλέπει η μία και μοναδική γνωστή σε όλους Ορθόδοξη Μοναχική Κοινοβιακή ζωη.

Αυτά είναι τα ιδανικά της Μονής, αυτοί είναι οι καθημερινοί ευλογημένοι αγώνες και ιδρώτες των Μοναχών της Μονής, διότι αυτή είναι η πίστις τους ότι αυτοί και αυτά προφυλάσσουν από την αμαρτία και προάγουν στην επιτέλεσι των εντολών, στις αρετές, στην τελείωσι και στην θέωσι, που είναι οι μόνιμοι και παντοτεινοί σκοποί των Αδελφών Μοναχών της Μονής.

Ιδρύθηκε με βάση τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα στην Ελλάδα Δημόσια και Εκκλησιαστική Νομοθεσία, ως αυτοδιοίκητο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Διοικείται από την μοναστική Αδελφότητα, βάσει εσωτερικού Κανονισμού και τελεί υπό την πνευματική εποπτεία του Μητροπολίτη Ναυπάκτου. Θεμελιώθηκε το 1977, στο Δημοτικό Διαμέρισμα (τότε κοινότητας) Σκάλας, σήμερα Δήμος Ναυπάκτου. Ιδρυτής, ευεργέτης και πρώτος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, ο Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων Λογοθέτης. Οι διαδικασίες ίδρυσης, νομιμοποίησης, απόκτησης οικοπέδου, θεμελίωσης, ανέγερσης κλπ. έγιναν επί Μητροπολίτη Ναυπάκτου Δαμασκηνού Κοτζιά.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο μοναστήρι με συνεδριακό κέντρο, δικό του ραδιοφωνικό σταθμό, αγιογραφείο, μουσείο ελληνορθόδοξης παράδοσης, μουσείο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου αλλά και μια υπερσύγχρονη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας για τις ανάγκες της μονής.

Η Αδελφότητα του Μοναστηριού αποτελείται από νέους και καταρτισμένους Μοναχούς, πτυχιούχους Ανωτάτων – Πανεπιστημιακών Σχολών, ενώ, σήμερα απαρτίζεται από είκοσι ένα μέλη.

Κανονισμού και τελεί υπό την πνευματική εποπτεία του Μητροπολίτη Ναυπάκτου.  Θεμελιώθηκε το 1977, στο Δημοτικό Διαμέρισμα  (τότε κοινότητας) Σκάλας, σήμερα Δήμος Ναυπάκτου. Ιδρυτής, ευεργέτης και πρώτος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, ο Αρχιμανδρίτης Σπυρίδων  Λογοθέτης. Οι διαδικασίες ίδρυσης, νομιμοποίησης, απόκτησης οικοπέδου, θεμελίωσης, ανέγερσης κλπ. έγιναν επί Μητροπολίτη Ναυπάκτου Δαμασκηνού Κοτζιά, ο οποίος είχε ως πρωταρχικό του στόχο την ιεραποστολική προσπάθεια και ιδίως αυτή μεταξύ των νέων.

Η ζωή στο Μοναστήρι, συνδυάζει την ασκητικότητα και πνευματικότητα, μαζί με την φιλανθρωπία και την κοινωνική δραστηριότητα, συνδυασμό που επεδίωκαν πάντοτε οι Μοναχοί. Την ησυχαστική ζωή, με την ιεραποστολική προσφορά και την προβολή του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού.

Η ραδιοφωνική φωνή της Αδελφότητας της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου. Πρόκειται για ένα σύγχρονο εγχείρημα από ένα σύγχρονο μοναστήρι με συνεδριακό κέντρο, δικό του ραδιοφωνικό σταθμό, αγιογραφείο, μουσείο ελληνορθόδοξης παράδοσης, μουσείο Ναυμαχίας της Ναυπάκτου αλλά και μια υπερσύγχρονη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας για τις ανάγκες της μονής. Η Αδελφότητα του Μοναστηριού αποτελείται από νέους και καταρτισμένους Μοναχούς, πτυχιούχους Ανωτάτων – Πανεπιστημιακών Σχολών, ενώ, σήμερα απαρτίζεται από είκοσι ένα μέλη.

Πρόκειται για μία αξιόλογη δημιουργία πνεύματος, που έχει να επιδείξει με καμάρι η μικρή και ιστορική πόλη της Ναυπάκτου.

Στο πλευρό της Μονής και της Αδελφότητος, στέκονται βοηθοί εθελοντές  και συμπαραστάτες πολλοί κάτοικοι της Ναυπάκτου και πολλοί άλλοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, είτε σαν πρόσωπα, είτε σαν οργανωμένα σύνολα, όπως π.χ. και οι Σύλλογοι:

• «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ»,
• «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΝΑΥΠΑΚΤΙΩΤΙΣΣΑ»,
• & «ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ».

Πολλοί επισκέπτονται το μεγάλο αυτό Μοναστήρι στη Στερεά Ελλάδα  και ωφελούνται πνευματικά.

Ειδικά αν πρόκειται να έλθει ομάδα εκδρομέων, ή σχολείων, συνιστάται, πριν  την επίσκεψη, να τηλεφωνήσει στη Μονή, για καλύτερη οργάνωση, υποδοχής και ξενάγησης, και ταυτοχρόνως, σωστής λειτουργίας του προγράμματος του Μοναστηριού.

(τηλ. +30 (26340) – 22324 & 22731,  από 9-1π.μ. και 6-7.30μ.μ., φαξ. -22466, e mail: metam77@gmail.com )

Εορτές:
-Το πανηγύρι του μοναστηριού γίνεται της Μεταμορφώσεως Σωτήρος στις  5 και 6 Αυγούστου.
-Επίσης εορτάζεται πανηγυρικά η Παναγία η Ναυπακτιώτισσα, την Τρίτη  της Διακαινισίμου μετά το Πάσχα, καθώς και την 1η  Κυριακή του Οκτωβρίου