Τα παιδιά πρωταγωνιστούν στον πληθυσμό της Γάζας

Όταν η Fidaa Al-Araj έλαβε το προηχογραφημένο μήνυμα την περασμένη εβδομάδα που της έλεγε να εκκενώσει το σπίτι της επειδή η περιοχή επρόκειτο να βομβαρδιστεί, σκέφτηκε πρώτα τα παιδιά της.

Προς έκπληξή της, στην πραγματικότητα την είχαν χτυπήσει στο δρόμο.

Την προηγούμενη μέρα, μια ισραηλινή αεροπορική επιδρομή είχε χτυπήσει το σπίτι του ξαδέρφου της, σκοτώνοντας τη γυναίκα, τη μητέρα και τα παιδιά του. Αυτά τα παιδιά ήταν κοντά στα παιδιά του Al-Araj σε ηλικία. Ήταν φίλοι.

«Η κόρη μου μου είπε: «Τι περιμένεις;» θυμάται ο Αλ-Αράτζ. “”Χθες κλαίγαμε για τα ξαδέρφια μας. Θέλετε να κλαίνε οι άνθρωποι για τα νεκρά μας σώματα σήμερα;” Έπρεπε λοιπόν να φύγω».

Η οικογένεια άφησε το σπίτι της στην πόλη της Γάζας και ξεκίνησε ένα ημερήσιο ταξίδι στη Ράφα, στη νότια Γάζα, όπου το NPR της ήρθε τηλεφωνικά αυτή την εβδομάδα. Η Al-Araj, 39, είναι μητέρα πέντε παιδιών, ηλικίας 13, 12, 10, 8 και 2 ετών.

Ο τρέχων πόλεμος στη Γάζα δεν είναι ο πρώτος τους και η οικογένεια είναι μέρος μιας εντυπωσιακής τάσης: ο πληθυσμός είναι ένας από τους νεότερους στον κόσμο.

Σχεδόν οι μισοί (47,3%) είναι κάτω των 18 ετών.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας στη Γάζα την Τετάρτη, περισσότεροι από 3.470 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα από τότε που το Ισραήλ άρχισε τους βομβαρδισμούς του ως απάντηση στην επίθεση της μαχητικής οργάνωσης Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου. Από αυτούς, περίπου 1.200 ήταν παιδιά, σύμφωνα με η Διεθνής Άμυνα για τα Παιδιά — Παλαιστίνη την Τετάρτη.

Να γιατί ο πληθυσμός είναι τόσο νέος, τι σημαίνει για αυτόν τον πόλεμο και τι σημαίνει για το μέλλον.

Ποιος μένει στη Γάζα;

Ο πληθυσμός της Λωρίδας της Γάζας είναι 2,2 εκατομμύρια.

Το στενό κομμάτι γης που καλύπτει 140 τετραγωνικά μίλια – περίπου όσο το Λας Βέγκας – είναι ένα από τα πιο πυκνοκατοικημένα μέρη στη γη.

Τα δύο τρίτα των Παλαιστινίων που ζουν στη Γάζα είναι πρόσφυγες ή απόγονοί τους από τον πόλεμο του 1948 και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι μουσουλμάνοι. Υπάρχει επίσης ένας μικρός γηγενής παλαιστίνιος χριστιανικός πληθυσμός.

Από το 2007, η Γάζα βρίσκεται υπό αυστηρό χερσαίο και θαλάσσιο αποκλεισμό από το Ισραήλ που εμποδίζει τους αμάχους, μαζί με αγαθά όπως τρόφιμα και φάρμακα, να μετακινούνται εύκολα πέρα ​​από τα σύνορα, συμβάλλοντας σε σκληρές οικονομικές συνθήκες και υψηλά επίπεδα φτώχειας .

Πολιτιστικά, η εκπαίδευση παραμένει κορυφαία προτεραιότητα. Πάνω από το 95% των παιδιών ηλικίας 6-12 ετών στη Γάζα φοιτούν στο σχολείο και τα περισσότερα αποφοιτούν από το γυμνάσιο. Επιπλέον, το 57% των φοιτητών στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας είναι γυναίκες.

Η προσπάθεια για την απόκτηση εκπαίδευσης είναι εν μέρει πολιτισμική, εν μέρει υπερηφάνεια, και όλα πηγαίνουν πίσω στον εκτοπισμό του 1948, λέει ο Maha Nassar, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Μεσανατολικών και Βορειοαφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

«Τόσοι πολλοί Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους και τα προς το ζην», είπε στο NPR. “Και έτσι ήθελαν τα παιδιά τους, και αργότερα τα εγγόνια τους, να μπορούν να κάνουν κάτι που θα μπορούσαν να πάρουν μαζί τους ακόμα κι αν εκτοπίζονταν ξανά. Και έτσι η εκπαίδευση έγινε αντιληπτός ως ο μηχανισμός για να γίνει αυτό.”

Γιατί τα παιδιά αποτελούν τόσο μεγάλη μερίδα του πληθυσμού;

Οι λόγοι είναι ποικίλοι.

Πολλοί Παλαιστίνιοι απλά δεν έχουν την ευκαιρία να γεράσουν – πεθαίνουν στην πρώιμη ενηλικίωση τους είτε σε συγκρούσεις είτε λόγω ενός ταλαιπωρημένου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης – κάτι που παρασύρει τους μέσους όρους.

Ο 16ετής αποκλεισμός παρεμπόδισε τη γρήγορη πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη και προκάλεσε ελλείψεις σε βασικές προμήθειες όπως γάζες και IV τσάντες, λέει η Yara Asi – επίκουρη καθηγήτρια παγκόσμιας διαχείρισης υγείας και πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα και συγγραφέας του επερχόμενου βιβλίο, Πώς σκοτώνει ο πόλεμος .

«Η προληπτική φροντίδα είναι βασικά ανύπαρκτη», είπε. «Ασχολούνται συνεχώς με βραχυπρόθεσμα ζητήματα υγείας και όσοι χρειάζονται χρόνια φροντίδα είτε δεν το παθαίνουν είτε πρέπει να φύγουν».

Και για να μπορέσουν να φύγουν για ιατρική περίθαλψη, οι κάτοικοι πρέπει να υποβάλουν αίτηση για άδεια που είναι εμφανώς δύσκολο να αποκτηθεί .

Ένας άλλος παράγοντας για τον νεαρό πληθυσμό στη Γάζα είναι ότι οι άνθρωποι τείνουν να παντρεύονται στις αρχές των είκοσι, σύμφωνα με στοιχεία του 2021 από την Παλαιστινιακή Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία . Και το ποσοστό γονιμότητας (γεννήσεις ανά γυναίκα) είναι 3,38, σύμφωνα με εκτίμηση του Γραφείου Απογραφής των ΗΠΑ . Αυτό συγκρίνεται με 1,84 στις ΗΠΑ

«Κάποιες έρευνες έχουν δείξει σε παλαιστινιακούς πληθυσμούς, και άλλους που βρίσκονται υπό απειλή, ότι βλέπουν την απόκτηση παιδιών ως τρόπο αντίστασης, κατά κάποιο τρόπο», είπε η Άσι. «Αυτό θεωρείται ως η συνέχεια μιας γραμμής αίματος που απειλείται με διάφορους τρόπους εδώ και 100 χρόνια».

Τι σημαίνει αυτό για αυτή τη σύγκρουση;

Για την Al-Araj και τα πέντε παιδιά της, σημαίνει συνεχή επαγρύπνηση.

Ακόμη και πριν ξεκινήσει αυτή η σύγκρουση, η Al-Araj είχε έναν κανόνα: τα παιδιά της πρέπει να είναι πάντα μέσα στην όρασή της. Ωστόσο, αυτή η στιγμή είναι διαφορετική, λέει.

Γνωρίζει οικογένειες όπου και οι δύο γονείς σκοτώθηκαν σε ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές και μόνο τα παιδιά επέζησαν. Ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, μόνο ένα παιδί επέζησε.

Είπε ότι μίλησε με τις δύο μεγαλύτερες κόρες της, τη Ρίτα και την Ίλχαμ, ηλικίας 13 και 12 ετών, για το τι πρέπει να κάνουν εάν σκοτωθούν οι γονείς τους. Τους είπε πού κρατούν τα χρήματα και τα απαραίτητα έγγραφα και με ποιον πρέπει να επικοινωνήσουν.

«Ήταν σοκαρισμένοι σαν, “Τι λες;” Και είπα, ” Χάλας , ίσως είμαι η επόμενη. Ελπίζω να είμαι η επόμενη αν είμαστε εμείς, όχι εσύ”, είπε. «Ξέρω ότι αυτό είναι ένα τεράστιο βάρος για τα παιδιά μου, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα της ζωής γιατί, εννοώ, τι θα κάνουν;»

Ο αριθμός των παιδιών έχει επίσης πρακτικό αποτέλεσμα, με ορισμένες οικογένειες να αναφέρουν ότι απλά δεν έχουν τα μέσα να ταξιδέψουν με παιδιά και επίσης δεν έχουν πού να πάνε.

«Πού μπορούμε να πάμε σαν οικογένεια πέντε ή έξι ατόμων;». ένας άνδρας είπε στο BBC .

Τι σημαίνει για το μέλλον;

Οι πολλαπλές συγκρούσεις, ο αποκλεισμός και οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης είχαν επιδεινωθεί.

Μια έκθεση του 2021 από το Euro-Med Human Rights Monitor βρήκε ότι το 91% των παιδιών της Γάζας υπέφεραν από τραύματα που σχετίζονται με συγκρούσεις. Μια έκθεση του 2022 από την Save The Children βρήκε ότι το 80% των παιδιών ανέφεραν συναισθηματική δυσφορία — από 55% το 2018.

Η Άσι είπε ότι υπάρχουν ακόμα πολλά άγνωστα, αλλά οι προοπτικές είναι ζοφερές.

“Αυτά τα παιδιά είναι εκτός σχολείου. Αυτά τα παιδιά είναι εντελώς τραυματισμένα”, είπε. “Δεν υπάρχουν καλά νέα εδώ. Είναι άσχημα αποτελέσματα παντού, όχι μόνο σήμερα, αλλά για τις μελλοντικές γενιές που, για όσους επιβιώνουν, μεγαλώνουν με αυτή την ιστορία και αυτό το τραύμα.”

Ωστόσο, ο Nassar, από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, λέει ότι κάτι μπορεί να γίνει. Μερικά από τα ξαδέρφια της βρίσκονται στη Γάζα και έχουν ήδη ζήσει αρκετούς πολέμους.

“Ξέρουν πώς να γελούν. Ξέρουν πώς να κάνουν αστεία. Ξέρουν πώς να απολαμβάνουν τη ζωή”, είπε. «Δεν μπορούμε να τους απογοητεύσουμε λέγοντάς τους: “Εντάξει, θα πάμε να επαναφέρουμε τα πράγματα στο status quo μέχρι τον επόμενο πόλεμο”. Αυτό δεν είναι επιλογή».

Και πιστεύει ότι τα παιδιά της Γάζας αξίζουν την ευκαιρία να θεραπευτούν.

«Έχουν ακόμα όνειρα, έχουν ακόμα ελπίδες, έχουν ακόμα φιλοδοξίες», είπε. «Και νομίζω ότι με τους σωστούς μηχανισμούς υποστήριξης που υπάρχουν, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουν και να λύσουν αυτό το τραύμα και να τους βοηθήσουμε».

πηγή npr