Ο Κωστής Σαββιδάκης στο Kallithea Press – Ereyna Press
1.Αυτήν την περίοδο βρίσκεστε στην εκπληκτική σειρά «Άγριες μέλισσες» στον ΑΝΤ1. Θα θέλατε να μας δώσετε μερικές πληροφορίες για τον ρόλο σας ”Παπά-Γρηγόρης”;
Και πως προέκυψε;
Ο παπά-Γρηγόρης είναι ένας πράος χαρακτήρας, που τον συναντάμε συχνότερα στο καφενείο του χωριού να τα λέει με την Βιολέτα, τον Παναγιώτη τον καφετζή, τον Προκόπη τον κουρέα, τον ενωμοτάρχη και τον κοινοτάρχη, είναι ένας χαρακτήρας με αρκετό χιούμορ, αλλά αν χρειαστεί να υψώσει την φωνή για να προλάβει το κακό, θα το κάνει, και το κάνει συχνά στο Διαφάνι… Ο ρόλος προέκυψε από το casting που έκανε η παραγωγή, όταν έμαθα ότι ζητούσαν ηθοποιούς για την συγκεκριμένη σειρά έστειλα μήνυμα στην Casting Director Μιράντα Ρωστάντη, και με ειδοποίησαν να περάσω να με δουν, πήγα, πέρασα τρία δοκιμαστικά, και τώρα με βλέπετε στο αγαπημένο χωρίο κάθε Δευτέρα έως Πέμπτη στις 22.45 στον ΑΝΤ1…
2.Γενικά είστε κοντά στον Θεό;
Ναι, είμαι κοντά στον Θεό, όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπετε… Από μικρός ήμουν παπαδάκι στην ενορία μας, πήγαινα στο κατηχητικό, η νονά μου ήταν παπαδιά και ο νονός μου παπάς, οπότε… η σχέση μου με την θρησκεία και τον Θεό είναι πολύ καλή.
3.Καλείστε γενικά να αποδίδετε απαιτητικούς ρόλους στην μέχρι τώρα καριέρα σας, Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε αλλά και ποια τα θετικά της αναμέτρησης με τον εαυτό σας;
Κατά την γνώμη μου, οι μεγαλύτερες δυσκολίες είναι… οι συνεργάτες, και όχι οι ρολόι, η τα κείμενα. Οι συνεργάτες, οι συμπρωταγωνιστές, ιδικά στην δική μας εργασία ο συνεργάτης είναι το Α και το Ω.
Αν δεν έχεις καλή χημεία με τον άνθρωπο που βρίσκεσαι στην σκηνή, η έχεις τσακωθεί μαζί τους, και είσαι υποχρεωμένος να πείσεις το κοινό ότι τον – την αγαπάς και πρέπει να αγκαλιαστείτε και να φιληθείτε…
Ε ναι, αυτό θεωρώ ότι είναι το χειρότερο… Όσο για τα θετικά, πάλι θα πω οι συνεργάτες, γιατί αν όλα είναι στην θέση τους, τότε γίνονται οικογένεια σου…
4.Αποτελείτε Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας «θέατρο ”ΣΥΝ ΚΑΤΙ” υπάρχει χρόνος για όλα;
Ο χρόνος, γενικά τα τελευταία χρόνια, είναι αρκετά περιορισμένος, όχι μόνον ο δικός μου, όλων μας. Δυστυχώς, τρέχουμε όλοι μας από το πρωί έως το βράδυ με διάφορα, προσπαθώντας κι εμείς να επιβιώσουμε και να υπάρξουμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς… Ευτυχώς, το ”ΣΥΝ ΚΑΤΙ” για εμάς είναι το σπίτι μας, είναι ο χώρος που ξέρουμε ότι θα βρεθούμε με κάποιους ανθρώπους που μιλάμε την ίδια γλώσσα και συνεννοούμαστε – γεγονός που στις μέρες μας ακόμα και αυτό είναι, δυστυχώς, πολυτέλεια, το να μπορείς δηλαδή να συνεννοηθείς ακόμη και για τα αυτονόητα… Ευτυχώς, λοιπόν, εμείς, (Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος , Άννυ Ζερβού, Ματίνα Μόσχοβη, Παναγιώτης Λακιώτης, κ.α.) είμαστε από τους τυχερούς, μια και έχουμε καταφέρει μετά από αρκετά χρόνια, και μετά από αρκετές θεατρικές παραγωγές, να δημιουργήσουμε μια παρέα, μια συντροφιά ανθρώπων, που αν μη τι άλλο, ταιριάζουν οι ανησυχίες και τα χνώτα μας, και αυτό είναι πολύ σημαντικό…
5.Έχουν εκπληρωθεί τα όνειρα που είχατε όταν ξεκινούσατε;
Τα περισσότερα ναι, έχουν, αλλά όσα όνειρα εκπληρώνονται, την θέση τους παίρνουν αλλά, οπότε, δεν νομίζω ότι μένουν κενές αυτές οι θέσεις των ονείρων για κανέναν, και αλίμονο αν έμεναν κενές, ότι μπορείς λέει να ονειρευτής, μπορείς και να το ζήσεις, οπότε, δεν σταματάμε ποτέ να ονειρευόσαστε…
6.Το θέατρο ήταν όνειρο;
Ναι, αλλά η τηλεόραση και ο κινηματογράφος ήταν μεγαλύτερα…
7.Φοβάστε πριν συναντηθείτε με μεγάλους ρόλους;
Δεν θα έλεγα ότι φοβάμαι, είτε μικρός είναι ο ρόλος, είτε μεγάλος, θα έλεγα ότι έχω την έγνοια του να μην τους εκθέσω, μόνο αυτό, και το μόνο ίσως που με φοβίζει σε αυτή την ζωή, είναι να μην μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ.
8.Θα ήθελα να μου πείτε για μια άλλη συμμετοχή σας ”Το δείπνο του βοσκού”, και πότε θα βγει;
Τα γυρίσματα της ταινίας «Το δείπνο του βοσκού», ολοκληρώθηκαν πριν λίγες μέρες, και το πιθανότερο είναι να βρίσκεται στις μεγάλες αίθουσες λίγο μετά τις γιορτές του 2019 αν όλα πάνε καλά. Εδώ, υποδύομαι τον βοσκό, ο οποίος έχει μεγαλώσει στα βουνά, μακριά από τον κόσμο, και δεν γνωρίζει σχεδόν τίποτα πέρα από την στάνη, τα πρόβατά του, και την γυναίκα του. Είναι ένας καλοκάγαθος χαρακτήρας, ένας αγνός άνθρωπος, χωρίς πονηρία ή κακία μέσα του… Κάποια στιγμή μετά από ένα κήρυγμα στην εκκλησία αποφασίζει να πάει να βρει τον Θεό και τον Παράδεισο. Τον Ιησού υποδύεται ο υπέροχος Τεό Θεοδωρίδης. Το σενάριο και την σκηνοθετική ευθύνη έχει ο Γιάννης Στραβόλαιμος, διεύθυνση φωτογραφίας ο Γιάννης Κάσσης, και η παραγωγή είναι του Κωνσταντίνου Γουργιώτη και του Γιάννη Στραβόλαιμου.
9. Επίσης αυτές της ημέρες άρχισε να προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία ΕΞΟΡΙΑ – EXILE στην οποία συμμετέχετε, και σύντομα η ταινία «ΤΙΣΙΣ» που συμπρωταγωνιστείτε θα είναι και αυτή στις μεγάλες οθόνες, είναι σωστές οι πληροφορείς μας;
Πολύ σωστές, Η ΕΞΟΡΙΑ – EXILE είναι μια ταινία του Βασίλη Μαζωμένου και άρχισε το ταξίδι της στο 60ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και συνεχίζει, στις 28 Νοεμβρίου παρουσιάστηκε στο 32ο πανόραμα ευρωπαϊκού κινηματογράφου που, και θα συνεχίσει το ταξίδι της σε αρκετά φεστιβάλ του εξωτερικού. Εδώ υποδύομαι τον PARIS, έναν «μυστήριο» τύπο, που πουλά και αγοράζει αντίκες και κλεμμένα αντικείμενα… Η συνάντηση του PARIS με τον Άρη ( Στέφανος Κακαβούλης ) θα οδηγήσει τον ήρωα σε άλλες περιπέτειες…
Όσο για την ταινία «ΤΙΣΙΣ» είναι μια ταινία, με νεραΐδες, ξωτικά, θνητούς και αθανάτους, το σενάριο, την σκηνοθεσία, και όλη την ευθύνη της παραγωγής την έχει ο Γεώργιος Ευαγγελόπουλος, και πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Βούλγαρης, εγώ, (εδώ υποδύομαι τον βασιλιά των Αθανάτων), η Χρύσα Νταούλη, η Χρύσα Μαρκατά, και σε έναν ρόλο έκπληξη η Μαρία Αλιφέρη… Αυτήν πρώτα ο θεός θα την δούμε στις αίθουσες τους πρώτους μήνες του 2020…
10.Τι θα λέγατε σε ένα νέο ηθοποιό που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο;
Να έχει υπομονή, επιμονή, γερό στομάχι, να διαβάζει πολύ, να είναι ευγενής, να σέβεται, να κλέβει από τους μεγαλύτερους, να είναι κάλος ακροατής, και να μπορεί να ακούει, δυστυχώς σήμερα δεν ακούμε, όλοι θέλουμε να μιλήσουμε, να μας ακούσουν, να ακουστούμε…
11.Mελλοντικά σχέδια υπάρχουν ;
Φυσικά και υπάρχουν…Να είμαι καλά στην υγεία μου, να αναπνέω καλά όπου και αν βρίσκομαι, να είμαι ευτυχισμένος, και να περνάω όμορφα με όσους βρίσκονται δίπλα μου…
12.Κλείνοντας πείτε μας δυο λόγια για τους αναγνώστες του kallitheapress που θα διαβάσουν την συζήτηση μας…
Στους αναγνώστες σας θα ήθελα να ευχηθώ να έχουν υγεία και να προσέχουν τον εαυτό τους, να πετάξουν ότι σκουπίδι έχει μαζευτεί γύρω τους, και να καθαρίσουν στις ζωές τους και τις εικόνες που έχουν βάλει στην καθημερινότητα τους, να έχουν δηλαδή, ΚΑΛΗ-ΘΕΑ.