Δεν Ξεχνάμε ένα επίκαιρο άρθρο για αυτούς που πήγαν κόντρα στο Θάνατο και έπεσαν για την πατρίδα
Από τον Παναγιώτη Κωστόπουλο
Kάθε τέτοια περίοδο του Αυγούστου, παραμονές της εορτής της Θεοτόκου, δυσάρεστες μνήμες ανακαλούνται στο μυαλό μου. Μνήμες που στάζουν αίμα… Το 1996, όταν ο τουρκικός όχλος και Τούρκοι παραστρατιωτικοί δολοφονούσαν εν ψυχρώ τον Τάσο Ισαάκ και τον ξάδερφό του Σολωμό Σολωμού, ήμουν 17 χρόνων. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν, τη στιγμή που έβλεπα αυτές τις δολοφονίες στην τηλεόραση. Τα ίδια δάκρυα στα μάτια τότε και τώρα… Με το εφηβικό μυαλό μου πίστευα ότι θα υπάρξει δικαίωση και πως οι δολοφόνοι θα πληρώσουν.
Είκοσι δύο χρόνια μετά, το αίμα μένει ατιμώρητο, οι γείτονες δεν έχουν αλλάξει στάση ούτε στο ελάχιστο και οι διεθνείς οργανισμοί, παρότι γνωρίζουν τουλάχιστον τον έναν δολοφόνο (Κενάν Ακίν), σιωπούν προκλητικά… Η Ιστορία έχει δείξει ότι όσο υποχωρούμε με τους Τούρκους τόσο πιο επιθετικοί γίνονται. Παράλληλα, μετά την αδιαμφισβήτητη στήριξη του τουρκικού λαού στον φασίστα Ερντογάν, αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο λαός επικροτεί τις πολιτικές του και έτσι απορρίπτεται η ψευδαίσθηση κάποιων ότι η θέληση του τουρκικού λαού διαφέρει από την ηγεσία του.
Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι, όταν ακολουθούμε σθεναρή πολιτική, μας υπολογίζουν περισσότερο. Θυμίζουμε χαρακτηριστικά την τρομοκρατία που επεβλήθη στους Κύπριους αδελφούς μας για να αναγκαστούν να δεχτούν το κατάπτυστο Σχέδιο Ανάν.
Η απόρριψή του απ’ τον λαό και η απουσία καταστροφικών γεγονότων ύστερα από αυτήν είναι μια απάντηση σε όσους μιλούσαν τότε για μια οποιαδήποτε λύση και στην αβάσιμη, όπως αποδείχτηκε, κινδυνολογία. Αν οι πολιτικοί μας ήταν σοφοί, θα είχαν ως οδηγό την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν για να απαντήσουν σε όσους μιλούν σήμερα για την αποδοχή οποιασδήποτε λύσης στο θέμα των Σκοπίων.
«Όχι» στη λήθη, δικαίωμα στη μνήμη.
ΙΣΑΑΚ – ΣΟΛΩΜΟΥ – Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι
πηγή: https://vimasaronikou.wordpress.com