Μίμης Φωτόπουλος, κωμικός ή δραματικός;

Ο Μίμης Φωτόπουλος, πήρε μέρος σε πάνω από 100 ταινίες συνήθως σε ρόλους κωμικούς διαπρέποντας στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο, δημιούργησε δικό του θίασο, ταξίδεψε σε μεγάλες πόλεις του εξωτερικού διαπρέποντας με τα έργα του, έγραψε ποιήματα και θεατρικά έργα, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και πέθανε ξαφνικά μετά από μια καλλιτεχνική πορεία γεμάτη διακρίσεις

Γεννήθηκε το 1913 στις 20 Απριλίου στο χωριό Ζάτουνα της Γορτυνίας. Ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας και έμεινε ορφανός από πατέρα σε πολύ μικρή ηλικία. Μετά τη ξαφνική απώλεια και της αδερφής του, η μητέρα του αποφασίζει να μετακομίσει στην Αθήνα. Ακολουθεί μια δύσκολη περίοδος με φτώχεια και στερήσεις, και έτσι ο Μίμης Φωτόπουλος αναγκάζεται να δουλεύει όπου βρει για να εξασφαλίσει η οικογένεια μια αξιοπρεπή διαβίωση. Γράφεται στη Φιλοσοφική σχολή αλλά έπειτα από 2 χρόνια η αγάπη του για την τέχνη κερδίζει έδαφος και η επιτυχία του στις εξετάσεις τον στέλνει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Προσπαθεί να ανακαλύψει τον ρόλο που του ταιριάζει και παίρνει μέρος σε διάφορα είδη, όπως βαριετέ, μουσικές σκηνές, επιθεωρήσεις, με τελικό προορισμό μετά την προτροπή των δασκάλων του, τους κωμικούς ρόλους με τους πάντα εύστοχους αυτοσχεδιασμούς.

Ο πόλεμος του ’40, τα Δεκεμβριανά και η φυλακή σε στρατόπεδο της Αιγύπτου, έβαλαν μια πρόσκαιρη άνω τελεία στα σχέδιά του τα οποία ευοδώθηκαν πέραν των προσδοκιών του το επόμενο διάστημα. Η λαμπρή καριέρα που ακολούθησε, ο άμεμπτος χαρακτήρας του και το αστείρευτο χιούμορ του, συνέβαλαν για να καταξιωθεί ο Μίμης Φωτόπουλος στο καλλιτεχνικό στερέωμα και να δημιουργηθούν διαχρονικές ταινίες που ακόμα και σήμερα κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, προσφέροντας στιγμές γέλιου, τόσο απαραίτητου στη ζωή μας.

Βαρύγδουπες συνεργασίες με διαπρεπείς ηθοποιούς, πρωταγωνιστικοί αξεπέραστοι ρόλοι, τίτλοι αξέχαστοι και ατάκες πολυάριθμες έρχονται να συμπληρώσουν το πολυσχιδή πορτρέτο του Μίμη Φωτόπουλου.

Μπορεί η ωραία των Αθηνών, η κάλπικη λίρα & η λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο να άφησαν εποχή ως ταινίες, άλλα ρόλοι λιγότερο γνωστοί σε κλασικές ταινίες των Τσέχοφ και Σαίξπηρ επιβεβαίωσαν για ακόμη μία φορά το άπλετο και πολύπλευρο καλλιτεχνικό του ταλέντο.

Ο Μίμης Φωτόπουλος έχει γράψει ποιοτικές συλλογές και βιβλία, έχει γράψει θεατρικά έργα και τη δύσκολη περίοδο της δικτατορίας ενόσω η σύζυγός του ήταν εξόριστη, επιδόθηκε στη ζωγραφική. Λάτρης του φιλοτελισμού, δημιούργησε πίνακες με γραμματόσημα ακολουθώντας τη τέχνη του κολάζ και οι εκθέσεις του αφήσαν εποχή.

Έφυγε από τη ζωή στις 29 Οκτωβρίου του 1986, αφήνοντας κληρονομιά στις 2 κόρες του έναν μακρύ κατάλογο επιτυχιών και στις μνήμες όλων μας την ανεξίτηλη εικόνα του ζωγραφισμένη με απλά, καθημερινά χρώματα, φορώντας πάντα στραβά το καπέλο του, με ύφος βαρύ αλλά βαθυστόχαστο, με βαριεστημένη και νωχελική αύρα και αναπόσπαστο κομμάτι του ένα χαμόγελο που φανερώνει ευγενική ψυχή και αισιοδοξία…

Αρθρο της Κατερίνας Σιδέρη