Μουσική – στίχοι Μάκης Ψαραδέλλης
Από το δίσκο που έρχεται με τίτλο “Κάτω απ’ τις γέφυρες φωλιές”, με τη φωνή του Γεράσιμου Ανδρεάτου
Oι στίχοι του
Πριν ένα χρόνο σ’ ενα καρνάγιο είδα ένα παρατημένο, μισοπεθαμένο καράβι κι αναρωτήθηκα αν το καθετί που μένει αταξίδευτο για χρόνια μπορεί να τα καταφέρει ( ξανά) σε θάλασσες βαθειές..
“Μα τα καράβια κι οι ψυχές μας είναι φτιαγμένα για ταξιδεύουν ” κάποιος μου απάντησε….
Κάποια καράβια μοιάζουν να ‘ ναι ξεχασμένα
γερμένα χρόνια σε μια βρώμικη αμμουδιά
με τα κουπιά και τα κατάρτια γερασμένα
να τα ρημάζουν η αρμύρα κι η σκουριά
Με λύπη τα κοιτούν παλιοί καπεταναίοι
θλιμμένοι εργάτες κουρασμένοι ναυτικοί
που οτι αγάπησαν παλεύουν να ξορκίσουν
στου λιμανιού τον καφενέ με μια ρακή
αυτοί που κάποτε δαμάζανε το κύμα
που δε λυγίζανε σε δύσκολο καιρό
τώρα ανύμποροι πίσω απ’ το τζάμι μένουν
μ’ ένα τσιγάρο να κοιτάζουν το νερό…
Μα ότι ταξίδεψε στο χώμα δε ριζώνει
ότι έχει φλόγα το παλιό κακό ξεχνά
δε κρύβεται απ’ τη φουρτούνα που ζυγώνει
και δίχως φόβο πάλι πέφτει στα νερά
Κι αν τα καράβια μοιάζουν να ‘ ναι ξεχασμένα
γερμένα χρόνια σε μια βρώμικη στεριά
έχουνε όνειρα στ’ αμπάρια φυλαγμένα
στα κουρασμένα κρύβουν δύναμη κουπιά
Δε ταξιδεύουν με σκυφτούς καπεταναίους
ούτε γνωρίζουνε θλιμμένους ναυτικούς
παρά σηκώνουν πανιά και περιμένουν
Όσους σε άγριους καιρούς όρθιοι μένουν.