Καλλιθέα μια πόλη αδικημένη, αλλά έχει ακόμα μέλλον. Του Νίκου Γιοβανίδη υποψήφιου Δημάρχου Καλλιθέας

Ο κάθε άνθρωπος θέλει ευτυχία και αυτό ως αρχέγονη επιθυμία, είναι ο προσδοκώμενος σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης κατά τον Αριστοτέλη.

Ο άνθρωπος θέλει να νιώθει ευτυχισμένος μαζί με άλλους ανθρώπους, που ζώντας μαζί τους, δημιούργησε ομάδες, οικογένειες που τον οδήγησαν σιγά σιγά, σε μικρές και αργότερα σε μεγάλες κοινωνίες.

Με τη ευρύτερη έννοια της μεγάλης κοινωνίας, μία πόλη όπου και να βρίσκεται, έχει ως κέντρο ύπαρξής της τον άνθρωπο και τη φυσιολογική του λειτουργία μέσα σε αυτήν.

Άρα η πόλη έχει σκοπό να υπηρετεί και να καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων της και για αυτό δημιουργήθηκε ως φυσική αναγκαιότητα, που προσπαθεί να διασφαλίσει την προσδοκώμενη ευτυχία του ανθρώπου ή να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της.

Μια πόλη που προσφέρει στους πολίτες δυστυχία είναι μια στρεβλή πόλη άρα δεν είναι υγιής πόλη.
Κι εδώ αναζητούμε το αν έχουμε στοχαστεί, ποιος είναι ο τελικός ρόλος της πόλης.

Άρα σκοπό της, είναι να καλύψει μόνο ανάγκες των κατοίκων της; Σκοπό της είναι η βελτίωση της καθημερινότητας σε όλα τα επίπεδα; Και ποια είναι αυτά τα επίπεδα;

Και δεν μιλάμε για μια έννοια αυτάρκειας ή πληρότητας υλικών αγαθών – απαραίτητα φυσικά και αυτά – αλλά για την κάλυψη όλων των αναγκών του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών, πολιτιστικών, πνευματικών, ηθικών, κλπ.

Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα αλλά και ψυχή, άρα μια στρεβλή πόλη, χωρίς ταυτότητα, με στοιχεία ανομίας, δυστυχίας και ανασφάλειας δεν είναι πόλη. Γιατί δεν προάγει τον άνθρωπο και δεν τιμά την ανάγκη του για ευτυχία.

Άρα και η κάθε διοίκηση μιας πόλης παίζει καθοριστικό ρόλο στην ύπαρξη της και στο μέλλον της.
Οι κακές επιλογές, η έλλειψη οράματος, στόχων και σκοπών, οι λάθος στρατηγικές, οι επιλογές χωρίς έμπνευση αλλά και τα συμφέροντα κέντρων ή και προσώπων από τη μία και από την άλλη, η αδιαφορία και ή έλλειψη αγάπης για τον τόπο όσων γεννήθηκαν σε αυτή ή όσων η μοίρα τοποθέτησε τώρα να ζουν σε αυτή, μπορεί να οδηγήσει στην εκμηδένιση του τελικού σκοπού, η οποία συνεπάγεται την εκμηδένιση της ίδιας της ύπαρξής της ως πόλη.

Η Καλλιθέα μας, είναι μια πόλη αδικημένη, αλλά πιστεύω ότι έχει ακόμα μέλλον.