Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
Με πάνω από 31 ( τοις εκατό) δεν… καίγεται, με ( λίγο) κάτω από 30 ( τοις εκατό) κερδίζει ! Μια από τις σπάνιες ή και πρωτοφανείς ιδιομορφίες τις εκλογικής μάχης της 7ης Ιουλίου είναι ότι υπό συνθήκες, ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προλάβει να ανατρέψει τα ευρωεκλογικά δεδομένα, θα έχει λόγους – και μάλιστα πολλούς – να χαμογελά ικανοποιημένος. Έτσι κι αλλιώς, οι εκτιμήσεις των κομματικών επιτελείων, μιλούν για «αναλογική άνοδο» των ποσοστών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την εκλογική τους επίδοση στις 26 Μαίου. Πηγές της Ν. Δ. μάλιστα δίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ περί το 30 τοις εκατό.
Αν αυτό λάβει «σάρκα και οστά» τότε ο πρωθυπουργός, ανεξάρτητα από το «σκορ» που θα γράψει ο κ. Μητσοτάκης, θα έχει στα χέρια του, μια πολύ σημαντική «μαγιά» που θα του δίνει την ευκαιρία να «ανακατέψει την τράπουλα», άμεσα και χειροπιαστά στον προοδευτικό χώρο. Και τούτο γιατί ξέρει πως το συντριπτικά μεγάλο κομμάτι των ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ από 2012 και μετά, είναι προσωπική του επιτυχία, ενώ το μεγάλο κομμάτι των ψήφων της ΝΔ, είναι κομματικοί και όχι του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν πως με το 1/3 των πολιτών στο πλευρό του, έχει «λυμένα χέρια» ακόμη και για τη δημιουργία νέου κόμματος , πιο κοντά – όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες- στην Ευρωπαϊκή Αριστερή Σοσιαλδημοκρατία. Στελέχη νέας γενιάς, άνθρωποι που κουβαλούν θετικό πρόσημο από τη διαδρομή τους, σε κυβερνητικά έδρανα , αλλά και παραγωγή στελεχών που θα βάλουν την υπογραφή τους αξιόπιστα και όχι συγκυριακά σε χώρους όπως η Αυτοδιοίκηση είναι δυο κεντρικά στοιχήματα του Αλέξη Τσίπρα.
Ο οποίος γνωρίζει καλά ότι οι εκλογές της 7ης Ιουλίου θα είναι αυτές που θα παγιώσουν, οριστικά κι αμετάκλητα πια , την σύγχρονη Ελληνική Αριστερά, στη θέση του οδηγού του ενός από τους δυο πόλους, του πολιτικού συστήματος, όπως διαμορφώνεται μετά την έξοδο της χώρας από την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση…