Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος
epikairo.com – kalitheapress
Είκοσι -τρία χρόνια χωρίς τον Ανδρέα. Ήταν, σα σήμερα, που αυτός ο τεράστιος Έλληνας άφησε ένα κενό με το φευγιό του. Που δεν άργησε να αποδειχθεί όχι απλά κενό, αλλά χάος ολόκληρο. Τι να γράψεις – έχουν γραφτεί όλα. Τι να πεις; Θα θεωρηθεί, μονάχα ως μνημόσυνο δίχως ουσία – και δεν αξίζει, μόνον αυτό, για τον ηγέτη που θεμελίωσε με το πέρασμα του, τη σύγχρονη Ελληνική κοινωνία. Θα ήταν πολύ λίγο …Ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε πίσω του, εκτός όλων των χειροπιαστών πραγμάτων και κάτι σπάνιο: Μια τύψη στους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες πολίτες που αξιολόγησαν με καθυστέρηση την προσφορά του και δεν πρόλαβαν να τον ψηφίσουν.
Ήταν ο ηγέτης που προέβλεψε το ότι η Ευρώπη περπατά με ζαλισμένο βήμα και ότι σύντομα θα έχουμε απώλεια Εθνικής κυριαρχίας . Ήταν ο άνθρωπος που ψαλίδισε τον Τουρκικό τσαμπουκά, όταν το 1987, το βαθύ κράτος της Άγκυρας προσπάθησε να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο. Ήταν ο άνθρωπος που με μαεστρικούς χειρισμούς έφτιαξε αρμονικές σχέσεις της Ελλάδας με τον Αραβικό κόσμο και τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ χωρίς να διαταράξει τις ισορροπίες. Παρέδωσε σεμινάριο πολυδιάστατης διπλωματίας. Και τέλος, ο άνθρωπος Ανδρέας. Αυτός που δε δίστασε με όποιο κόστος να μοιραστεί με την κοινωνία του, τις προσωπικές του επιλογές.
Όμως εγώ θα σταθώ σε μια στιγμή που αποκαλύπτει το μεγαλείο, το χιούμορ, την πνευματική διαύγεια και το βάθος ψυχής του Αντρέα, μια στιγμή που βίωσα ως νεαρός ρεπόρτερ … Ήταν η τελευταία συνάντηση δυο ογκόλιθων της πολιτικής και της ιστορίας. Δυο ανθρώπων στους οποίους ακόμη και η – δύστροπη πολλές φορές – ιστορία έχει ήδη υποκλιθεί.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επανέλαβε στον Ανδρέα Παπανδρέου: «Εγώ είμαι υπεύθυνος για σένα». Εννοούσε ότι χάρη σε αυτόν, στην αρχή της δεκαετίας του 1960, ο σπουδαίος – πλην απόμακρος – οικονομολόγος από το Χάρβαρντ, γιος του βασικότερου πολιτικού αντιπάλου του εκείνη την εποχή, βρήκε μια θέση αντίστοιχη του κύρους του – σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών, γνωστότερου ως ΚΕΠΕ (Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών)- που του επέτρεψε να επιστρέψει στην Ελλάδα.
«Δεν ξεχνώ ότι εσείς με φέρατε» του απάντησε ο Ανδρέας … «Για αυτό αλλοι με συγχαίρουν κι άλλοι με συλλυπούνται» του αντέτεινε με χιούμορ ο Καραμανλής. «Άρα είστε η αιτία του καλού ή του κακού» είπε γελώντας ο Ανδρέας. Κι έτσι έκλεισε ένας ευρύς κύκλος αλληλοθαυμασμού και αντιπαλότητας δυο ηγετών με δυσεύρετο διαμέτρημα … Κι ο Ανδρέας έφυγε κάπου δυο χρόνια αργότερα. Με μια πικρία, όπως λένε… Πίστευε ότι ο λαός που κάποτε τον αποθέωνε τον είχε τώρα απαξιώσει. Ήταν η πρώτη και μοναδική φορά που λάθεψε …
πηγή: http://www.epikairo.com