ΕΠΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Aρχείο kalitheapress

Άρθρο του Ταπαντάρη 3/1/2018

 

Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε σ’ ένα βαθμό  πώς ο δήμαρχος διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα και τη δημοτική περιουσία, ας δούμε στην τύχη, επτά ενδεικτικές περιπτώσεις.

 

Πρώτη περίπτωση:  Σ’ αυτές τις γιορτές στην πλατεία Δαβάκη έχει έρθει ένας επιχειρήματίας, μετά από διαγώνισμό, που εγκατέστησε καρουζέλ, τρενάκι και τραμπολίνα και παίρνει 1€ χωρίς απόδειξη (!) για 4 λεπτά χρήσης.  Οι γονείς δηλαδή πληρώνουν για τον βασικό εορταστικό εξοπλισμό της πόλης μας και ο δήμαρχος εισπράττει το ενοίκιο της πλατείας! “Κοινωνική Πολιτική” με λεφτά του κόσμου δηλαδή! Όμως ο δήμαρχος θα μπορούσε να είχε κάνει ό,τι και το δημόσιο Κέντρο Πολιτισμού “Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος” που έχει το παγοδρόμιο δωρεάν για τον κόσμο.  Θα μπορούσε να έδινε τα χρήματα της ενοικίασης της πλατείας μαζί με 10.000 € και να αγόραζε 15.000 εισιτήρια, να τα μοίραζε δωρεάν. Θα μπορούσε επίσης να έκανε ένα μειοδοτικό διαγωνισμό για εγκατάσταση του εξοπλισμού στην πλατεία με δωρεάν χρήση από τον κόσμο. Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά.

Δεύτερη περίπτωση:  κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα ο Δήμος μοίραζε και  μοιράζει τρόφιμα σε όσους έχουν ανάγκη.

Ο σημερινός Δήμαρχος έχει επιλέξει τη δημόσια (!) διανομή τροφίμων σε σακούλες.  Αν κάποιος ερευνήσει τα τρόφιμα -που δίνονται πάντοτε από συγκεκριμένο επιχειρήματία- θα διαπιστώσει πως είναι κακής ποιότητας  (αξέχαστο θα μας μείνει το κατεψυγμένο κρέας από τη Μποτσουάνα!) και παράλληλα το ποσοστό κέρδους του επιχειρηματία είναι τεράστιο.

Πριν από τον κ. Κάρναβο, η διανομή τροφίμων γινόταν με δωροεπιταγές με τις οποίες οι άνθρωποι αγόραζαν από το σούπερ-μάρκετ ό,τι εκείνοι ήθελαν, πιο ποιοτικά τρόφιμα, στις σωστές ποσότητητες και απέφευγαν  έτσι τον εξευτελισμό της δημόσιας διανομής. Γιατί το κάνει αυτό ο δήμαρχος; Μια επιδίωξή του είναι, με το δημόσιο μοίρασμα, να χρησιμοποιεί τις ουρές για να δείξει επικοινωνιακά στην κοινωνία πως νοιάζεται για τους απόρους, αδιαφορώντας για τη δημόσια διαπόμπευση των ανθρώπων.

Τρίτη περίπτωση:  Σε διαγωνισμό του Δήμου για υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ζητήθηκαν παράτυπα από τους διαγωνιζόμενους πιστοποιήτικά ποιότητας (ISO)  τα οποία απέκλειαν αυθαίρετα από το διαγωνισμό όλα τα διαγνωστικά κέντρα και άφηναν μέσα μόνο ιδιωτικά νοσοκομεία (και σύγκεκριμένα ένα) με αποτέλεσμα τη νόθευση του διαγωνισμού.

Τέταρτη περίπτωση:   Σε διαγωνισμό του Δήμου για προμήθεια κεριών για το νεκροταφείο, αποκλείστηκε, υπέρ μιας άλλης εταιρείας, μια μικρή ομόρρυθμη εταιρεία (Ο.Ε.)  επειδή δεν προσκόμισε απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας (Δ.Σ) για κάποιο ζήτημα. Όμως οι Ο.Ε. , ως γνωστόν, δεν έχουν Δ.Σ (!!!) και όλα τα σχετικά ζητήματα ρυθμίζονται από το καταστατικό τους.  Γιατί ο δήμαρχος, εκ των πραγμάτων, ευνόησε την άλλη εταιρεία και μάλιστα πριν καν ανοίξουν οι οικονομικές προσφορές;

Πέμπτη περίπτωση: η επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε το ένταλμα πληρωμής του Δήμου σε εταιρία που είχε κερδίσει ένα διαγωνισμό για υπηρεσίες φύλαξης, γιατί  η προσφορά της δεν ήταν σύννομη, αφού δεν προσδιόριζε επακριβώς το κόστος των εργαζομένων ούτε το εργολαβικό κέρδος. Ως γνωστόν αυτές οι εταιρείες κοστίζουν στους δήμους πολύ περισσότερο απ’ ότι αν ο δήμος έπαιρνε συμβασιούχους, επιπλέον έχουν άθλιες εργασιακές σχέσεις και παρέχουν κακής ποιότητας υπηρεσίες.

Έκτη περίπτωση: η επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε το ένταλμα πληρωμής του Δήμου σε εταιρία που πήρε, με απευθείας ανάθεση, την παροχή υπηρεσιών συμβούλου για κοινοτικά προγράμματα.  Η επίτροπος πολύ σωστα εξήγησε πως ο Δήμος μπορεί να εξυπηρετηθεί από το δικό του προσωπικό σ’ αυτό το θέμα.

΄Εβδομη περίπτωση: ναυτιλιακή εταιρία πήρε χωρίς διαγωνισμό (!) από το Δήμο, μια θέση ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιου, στη μαρίνα, έναντι 32.000€.  Οι αντίστοιχες θέσεις για ίδια πλοία σε διπλανές μαρίνες του παραλιακού μετώπου είναι πολύ ακριβότερες (π.χ στο Φλοίσβο η τιμή ανέρχεται σε 112.000 €).  Γιατί το κάνει αυτό ο δήμαρχος;

 

Το συμπέρασμα που βγαίνει από αυτές τις έξι περιπτώσεις οικονομικής διαχείρισης είναι πως ο δήμαρχος αδιαφορεί πλήρως για το συμφέρον της κοινωνίας.  Ο δήμαρχος κινείται πάντα με γνώμονα το δικό του συμφέρον (φανερό ή κρυφό). Καμμιά φορά, μπορεί να ωφελεί και τον κόσμο, όμως αυτό είναι παράπλευρη συνέπεια, όχι επιδίωξή του.  Ο δήμαρχος πιστεύει πως μπορεί να κερδίζει τους δημότες όχι ευεργετώντας τους πραγματικά, διαχειριζόμενος τα οικονομικά με διαφάνεια, αλλά χειραγωγώντας τους με επικοινωνιακά κόλπα.  Αυτό, όπως καταλαβαίνουμε, υποδηλώνει την περιφρόνησή του για τους συμπολίτες μας στην Καλλιθέα. Άλλωστε είναι φανερό από τα παραδείγματα, πως η οικονομική διαχείριση του δημάρχου χαρακτηρίζεται από σκληρή λιτότητα στην κοινωνική πολιτική και παράλληλα από σπάταλη αδιαφανή πολιτική με εταιρείες.

Τα υπόλοιπα συμπεράσματα μπορεί να τα βγάλει κανείς μόνος του χρησιμοποιώντας τη λογική του, χωρίς κακεντρέχεια.

 

Καλή χρονιά σε ΟΛΟΥΣ!

 

Ο Ταπανταρής

Ακολουθήστε το Kalithea Press στο Google News Feed, για να ενημερώνεστε σωστά και έγκαιρα