Για να είσαι βουλευτής…Από τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή στο σήμερα…

Στο άρθρο της η Τασσώ  Γαΐλα γυρνάει το χρόνο πίσω και μας αναφέρει την Ιστορία για να είσαι Βουλευτής… από τον Χρυσό Αιώνα του Περικλή στο σήμερα…

Ας δούμε τι απαιτούσε ο Νόμος για να γίνει κάποιος βουλευτής στην Αρχαία
Αθήνα.

Τους όρους και τις προϋποθέσεις για να γίνεις βουλευτής στην Αρχαία Ελλάδα,
όπως γράφει το Εγκυκλοπαιδικό λεξικό ‘ΗΛΙΟΣ’ διάβασα τυχαία και από αυτό και
μόνο αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας και πόσο έντιμοι
ήταν οι πρόγονοι μας. Όχι σαν τους σύγχρονους εκπροσώπους του λαού που
έφεραν την χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ιδού λοιπόν, το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.χ.χ. αιώνα, δηλαδή το
Δίκαιον του Χρυσού Αιώνα και της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Οι νόμοι ήταν του
Σόλωνα και προέβλεπαν πως εάν κάποιος πολίτης ήθελε να γίνει βουλευτής,
Ο Νόμος απαιτούσε τα εξής:
1. Να είναι Αθηναίος​ πολίτης.
2. Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία ​ (όμαιμον, ομότροπον,
ομόθρησκον)​…
3. Nα μην είναι κίναιδος, και
4. Να καταγραφεί όλη η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε,
καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά, τότε μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Οι νόμοι που εισήγοντο στην Εκκλησία του Δήμου για ψήφιση ήταν ονομαστικοί,
δηλαδή έφεραν το όνομα του προτείνοντος. Εκείνος δε που πρότεινε κάποιον
νόμο έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός.
Όχι μόνον να έχει εξετάσει το εάν υπήρχε άλλος, προγενέστερος νόμος που
ρύθμιζε το θέμα με τρόπο διαφορετικό (οπότε έπρεπε να τον αναφέρει), αλλά
ήταν και υπεύθυνος για τα αποτελέσματα του προτεινόμενου.
Έτσι, εάν πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά
ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη
περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν μάλιστα ​δεν έφθανε όλη η περιουσία του -μέχρι και τα σανδάλια του, που
κατεγράφησαν-, τότε το ανεξόφλητο υπόλοιπο, υποχρεώνονταν να το εξοφλήσει
δουλεύοντας σε Δημόσια Έργα..
Αν ο νόμος, που πρότεινε και ψηφίστηκε, ζημίωνε ηθικά την Αθήνα η ποινή ήταν:
ΑΥΘΗΜΕΡΌΝ ΤΕΛΕΥΘΉΣΑΤΩ…
Μάλιστα. Ανάκληση Βουλευτικής ιδιότητας/Ασυλίας όταν με έργα και πράξεις
ζημίωσε οικονομικά ή έθετε σε κίνδυνο τα συμφέροντα της Πολιτείας.
Πρόσφατα η Τουρκία ισχυρίστηκε ότι ο χώρος στο Καρπάθιο πέλαγος μεταξύ Κρήτης
και Κάσου βρίσκεται εντός της Τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Φυσικά ούτε κατά διάνοια
δεν ισχύει κάτι τέτοιο.

Κι όμως αυτό ισχυρίζεται η Τουρκία. Και όχι μόνο το ισχυρίζεται, αλλά στέλνει και τον
πολεμικό της στόλο να εμποδίσει το γαλλικό ερευνητικό σκάφος που νοίκιασε η
Ελλάδα προκειμένου να κάνει έρευνες στην περιοχή. Η Ελλάδα πως απάντησε; Με
διαβήματα και διαμαρτυρίες, κουνώντας κλαψουρίζοντας εκείνη την συμφωνία που
υπογράψαμε με την Αίγυπτο, την οποία η Τουρκία καταργεί με την δύναμη των
όπλων…
Όμως ένα σοβαρό, περήφανο και ανεξάρτητο κράτος οφείλει να αναλαμβάνει να
υπερασπιστεί το όποιο ερευνητικό κάνει έρευνα για λογαριασμό της Ελλάδας εντός
της Ελληνικής κυριαρχίας. Σωστά;.
Βεβαίως και οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Σε όποια
γωνιά της ελληνικής θάλασσας βρίσκονται αυτά ή θα παραδώσουμε τα πάντα
αμαχητί στους Τούρκους;
Μήπως τελικά έχουν δίκιο οι πολιτικοί αναλυτές μας που γράφουν ότι το ελληνικό
πολιτικό κατεστημένο έχει αποδεχθεί εδώ και πολλές δεκαετίες τον ρόλο του
δορυφόρου; Όχι των ΗΠΑ και της Ε.Ε. όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά της
Τουρκίας;
Έλληνες βουλευτές. Η διαφορά από τους βουλευτές του Χρυσού Αιώνα του Περικλή
στην ωμή πραγματικότητα του σήμερα που είναι ότι έχουμε στο κεφάλι μας ένα
μοιραίο, άβουλο, άτολμο, έως και εθελόδουλο πολιτικό κατεστημένο και δυστυχώς
κρατάει πολλές δεκαετίες αυτή η κολόνια…
Πίνακας ζωγραφικής: Αθήνα/Τάκης Θεοδοσίου. Πηγή: Λάνασσα.

Τασσώ Γαΐλα.
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια.