Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ ανάγκη αύξησης δημοσίων δαπανών.

Ολόκληρο το ενημερωτικό δελτίο

Η κυβέρνηση, μέσα στην κρίση του κορωνοϊού, έχει βαλτώσει στα νεοφιλελεύθερα νερά απ’ όπου αναδύθηκε. Το αφήγημα των αρίστων κατέρρευσε νωρίς.

Η αναζήτηση νέας ιδεολογικής κατεύθυνσης προκαλεί αμηχανία στον κύκλο του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και η αμηχανία φέρνει καθυστερήσεις στην εφαρμοσμένη πολιτική.

Η κυβέρνηση, κάτω από την πίεση του ιού, πήρε κάποια παυσίπονα, και όχι θεραπευτικά μέτρα. Ακόμα, καθυστέρησε να κλείσει τις εκκλησίες, καθυστέρησε να ενισχύσει τις υγειονομικές δομές, καθυστέρησε να ορθώσει συγκροτημένο σύστημα θωράκισης των εργαζομένων.

Καθυστερεί και επιλέγει ημίμετρα, γιατί τα ολοκληρωμένα μέτρα διαψεύδουν το νεοφιλελεύθερο αφήγημα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, επέλεξε μέτρα που ουσιαστικά πριμοδοτούν τις απολύσεις με βέβαιο αποτέλεσμα την εκτίναξη της ανεργίας και πυροδότηση της «κοινωνικής ειρήνης». Παράλληλα, οι μικροί και οι μεσαίοι επιχειρηματίες, δεν μπορούν να δουν κάποιο ουσιαστικό στήριγμα στα μέτρα που ανακοινώθηκαν καθώς η κυβέρνηση, ακόμα και αυτή τη στιγμή, επιδεικνύει ως αποκλειστικό μέλημά της να κλείνει το μάτι στους λίγους και μεγάλους μόνο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που διατράνωνε ότι «η κοινωνική ισότητα είναι αντίθετη προς την ανθρώπινη φύση», βρίσκεται σε μια θέση, που για να μην καταρρεύσει η χώρα, θα πρέπει να ενισχύσει την κοινωνική ισότητα.

Ο πρωθυπουργός έχει μπροστά του ένα σταυροδρόμι.

Από τη μια είναι η πραγματικότητα. Οι Μέρκελ και Μακρόν ήδη έχουν προχωρήσει σε ανατρεπτικά μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης, παρά το γεγονός ότι η γαλλική και η γερμανική οικονομία δεν έχουν τον ίδιο βαθμό ευθραυστότητας με την ελληνική.

Από την άλλη, είναι η ιδεοληψία πώς μια γενναία κοινωνική πολιτική θα αποτελέσει στην Ελλάδα μια ακόμα ιστορική επιβεβαίωση του φόβου της Δεξιάς για την τελική ιδεολογική υπεροχή της Αριστεράς. Έτσι, ο κ. Μητσοτάκης, βρίσκεται αιχμάλωτος μιας καθαρής τακτικής, εστιάζει την προσοχή του σε βραχυπρόθεσμους μικροπολιτικούς σκοπούς και αφήνει, χαμένος, σε δεύτερη μοίρα,τις μακροχρόνιες συνέπειες.

Για παράδειγμα, μετά την ανακοίνωση της ΕΚΤ ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες θα συμμετέχουν σε προσωρινό πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, στην κυβέρνηση έσπευσαν άγαρμπα να διαστρεβλώσουν αυτή την απόφαση διαρρέοντας πως η Ελλάδα μπήκε στο QE, κάτι που δεν μπόρεσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ήταν μια κίνηση καθαρής πολιτικής «τυμβωρυχίας». ΗΕλλάδα, αφ’ ενός δεν μπήκε στο QE,και αφ’ ετέρου το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που μπήκε δεν προκλήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από τον κορονοϊό.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μέσα στην ιδεολογική αμηχανία της, καταφεύγει σε κραυγαλέες κινήσεις επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Ο λαός λέει πώς «πρώτα βγαίνει η ψυχή, και μετά το χούι». Εδώ ο κ. Μητσοτάκης συγχέει την κυβερνητική αποτελεσματικότητα με τα κόλπα ενός ταχυδακτυλουργού. Όμως η πραγματικότητα, και όχι η δημοσιότητα, δίνουν αξία σε έναν ηγέτη.

Όπως έχει ειπωθεί, η επικινδυνότητα του νέου ιού δεν είναι μόνο ότι προσβάλει ανθρώπους. Αλλά, ότι χτυπάει συστήματα υγείας. Κατ’ επέκταση, ο απώτερος κίνδυνος είναι η κοινωνική κατάρρευση. Η δομή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής θα αλλάξει για πολύ καιρό. Πρέπει εδώ και τώρα να εφαρμοστούν πολιτικές, υπό το πρίσμα των δομικών εξελίξεων.

Η κυβέρνηση πρέπει να ξεκολλήσει από τον βάλτο των ιδεοληψιών της, γιατί πάνω στο κάρο που σέρνει είναι όλη η χώρα. Είμαστε στη φάση που όποιος επιταχύνει πιο γρήγορα θα έχει τις λιγότερες απώλειες. Η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής είναι ο επιταχυντής.Στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία και την Κύπρο,το έχουν καταλάβει ήδη. Στην ελληνική κυβέρνηση ακόμα κοιτάζονται μεταξύ τους.

Πηγή : Αυγή