Απεβίωσε ο Φάνης Κακριδής!
Κατά πολύ φτωχότερη γίνεται, αλλά και θα πρέπει να αισθάνεται η ελληνική φιλολογία και το σύνολο των ανθρωπιστικών σπουδών, μετά από την σημερινή, τεράστια απώλεια, του Φάνη Κακριδή, υιού του επίσης σπουδαίου, Ιωάννη Κακριδή.
Η ζωή και οι σπουδές του Φάνη Κακριδή
Φ. Κακριδής
Ο Φάνης Κακριδής γεννήθηκε το 1933 στην Αθήνα. Προερχόταν από μία επιστημονική οικογένεια, φιλολογική για την ακρίβεια.
Ο πατέρας του ήταν ο σπουδαίος κλασικιστής, Ιωάννης Κακριδής, η μητέρα του Όλγα επίσης φιλόλογος, η αδελφή του Ελένη και ο παππούς του, Θεοφάνης Κακριδής επίσης, όλοι φιλόλογοι!
Σπούδασε αρχικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και εν συνεχεία στο Πανεπιστήμιο της Μαγεντίας και Τυβίγγης, όπου και υπηρέτησε ως λέκτορας για την αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα (1959-1964).
Το 1964, εκλέχτηκε καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο νεοσύστατο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου και υπηρέτησε ως το 1982, με μια διακοπή στα χρόνια της δικτατορίας, όταν απολύθηκε. Ακολουθούν θητείες στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, και τελικά πάλι στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων ως το 2000.
Επιστημονικά, ο Κακριδής ασχολήθηκε με την επική ποίηση, και με το Αττικό δράμα, λιγότερο με την Τραγωδία, περισσότερο με την Κωμωδία του Αριστοφάνη .
Ο Φάνης Κακριδής δεν περιορίστηκε στην ακαδημαϊκή διδασκαλία και έρευνα. Ενδιαφέρθηκε για θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής, ιδιαίτερα για το πρόβλημα των αναλυτικών προγραμμάτων και της ειδικής διδακτικής του αρχαίου κόσμου. Πίστευε, ότι το χρέος του ακαδημαϊκού δασκάλου απέναντι στους φοιτητές του δεν τελειώνει την ημέρα που αποφοιτούν, αλλά συνεχίζεται και μετά το διορισμό τους. Έτσι, μεταφράζει ξένα βιβλία χρήσιμα στους εκπαιδευτικούς, κάνει ομιλίες και μαθήματα, και αρθρογραφεί. Τελευταίο του έργο η Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία, που προορίζεται για καθηγητές και μαθητές της Μέσης Εκπαίδευσης.
Απεβίωσε σήμερα, 8 Ιανουαρίου 2019, κατέχοντας θέση ομότιμου καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.
Η άποψη του Φάνη Κακριδή για το κρυφό σχολειό
Ιωάννης Κακριδής, πατέρας του εκλιπόντος, Φάνη Κακριδή.
«Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στην Ήπειρο, δυσκολευόμουν πάντα να πιστέψω αυτό που τον τελευταίο καιρό με έμφαση υποστηρίζουν οι ιστορικοί: ότι το «Κρυφό Σχολειό» είναι καθαρός μύθος, με τη σημερινή έννοια της λέξης.
Προτιμούσα να το θεωρώ θρύλο, πιστεύοντας ότι πρέπει να κρύβεται κάποια αλήθεια πίσω από τις λαϊκές διηγήσεις που ακούει κανείς συχνά από τους καλογέρους ή την εκκλησάρισσα, όταν επισκεφτεί, για παράδειγμα, τη Μονή των Φιλανθρωπηνών, στο νησί της λίμνης των Ιωαννίνων, κι άλλους πολλούς παρόμοιους τόπους.
Μια αλήθεια που βέβαια δεν τη φανταζόμουν να ταυτίζεται με το Φεγγαράκι μου λαμπρό, ούτε με Το κρυφό σχολειό του Ν. Γύζη (1886) και το ομώνυμο ποίημα του Ι. Πολέμη (1900). Ότι δεν υπάρχουν ρητές μαρτυρίες σύγχρονες με τη λειτουργία του Κρυφού Σχολειού, το θεωρούσα πολύ φυσικό: Ποιος και γιατί θα κατέγραφε στα χρόνια της δουλείας μια πατριωτική πράξη, που γινόταν άτυπα κι εθελοντικά, πίσω από την πλάτη της τουρκικής εξουσίας;
διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο https://filologika.gr