Σε μία τηλεοπτική συνέντευξη με έναν αρκετά πλούσιο επιχειρηματία….ο παρουσιαστής τον ρώτησε:
“Ποιο είναι αυτό που σε έκανε να νιώσεις την πραγματική ευτυχία” ;
Απάντησε :
Πέρασα τέσσερις φάσεις μέχρι να νιώσω την πραγματική ευτυχία.
Η πρώτη ήταν όταν αγόραζα πράγματα που μου χρειάζονταν..
Η δεύτερη όταν αγόραζα ακριβά κ πολύτιμα πράγματα..
Η τρίτη όταν ίδρυα εταιρίες και αγόραζα ξενοδοχεία κ εμπορικά καταστήματα.
Ειλικρινά όμως ως τότε δεν είχα βρει την πραγματική Ευτυχία…
Μέχρι που ήρθε η τέταρτη…
Όταν μου ζήτησε ένας φίλος να κάνω μία δωρεά ηλεκτροκίνητων αναπηρικών καροτσιών σε Σύλλογο Παιδιών με κινητικά προβλήματα, του έδωσα μια επιταγή να αγοράσει από ένα για κάθε παιδί του Συλλόγου..
Ο φίλος μου επέμεινε να πάω μαζί του να προσφέρω αυτή την δωρεά. ΄Ετσι μετά από δισταγμό τελικά πήγα.
Όταν είδα την χαρά τους και τα γέλια τους πηγαίνοντας πέρα δώθε σε όλες τις κατευθύνσεις νιώθοντας ότι ευρίσκονται στο Παράδεισο άρχισε η ψυχή μου να γεμίζει με πρωτόγνωρα αισθήματα.
Φεύγοντας ένα παιδί με αγκάλιασε από τα πόδια μου και δεν με άφηνε, και έτσι όπως με κοίταζε στο πρόσωπο και στα μάτια μου με επιμονή, έσκυψα και τον ρώτησα:
” Μήπως χρειάζεσαι κάτι άλλο παιδί μου “;
Η απάντηση του ήταν αυτό που δεν περίμενα ποτέ να ακούσω στη ζωή μου:
” ΘΈΛΩ ΝΑ ΘΥΜΆΜΑΙ ΤΟ ΠΡΌΣΩΠΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΊΣΩ ΟΤΑΝ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΉΣΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΌ , ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΑΚΌΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΆ ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ….”
Facebook Comments Box